Time To Turn

Feesten is niet eenvoudig

23.06.2009

Ik ben de afgelopen weken heel veel bezig geweest met een groot feest. Niet zomaar eentje, maar mijn eigen trouwfeest. En hoe ik het ook draai of keer, ik heb ontdekt dat het niet eenvoudig is om een feestje op poten te zetten. Toch zeker niet zo eentje zoals het onze.

Nu kan je zeggen dat dit te wijten is aan een gebrek aan ervaring of organisatorisch talent. Maar ik heb al heel wat feestjes georganiseerd en ik denk dus niet dat dat de reden is. Je kan ook zeggen dat een trouw best iets groot is, groter dan bijvoorbeeld een doorsnee verjaardagsfeestje, en dat het daarom soms wat stroef loopt. Nu, daar kan ik alvast inkomen en mijn moeite heeft ten dele daarmee te maken.

Toch ligt de ware oorzaak nog ergens anders: mijn toekomstige en ik hadden twee dingen bovenaan ons lijstje staan toen we begonnen te denken over ons feest: origineel en ecologisch. En daar zit hem de ware moeilijkheid... Je doet immers iets op een manier die mensen niet gewend zijn en dat vraagt veel meer moeite omdat alles nog uitgezocht moet worden. Het moet als het ware op maat gemaakt worden.

Het begint met de uitnodigingen maken. Geen standaardkaarten van bij de drukker voor ons, wij gingen handgeschept recyclagepapier gebruiken met zelfgedroogde bloemetjes stuk voor stuk erop geplakt. Het resultaat was mooi en ecologisch, maar makkelijk was iets anders.

De locatie waar we gingen vieren moest ook aan strenge criteria voldoen: er moest plaats zijn om te kunnen overnachten met heel wat mensen, en als het even kon moest het ook nog een beetje energiezuinig zijn. Een gewone feestzaal viel dus al direct uit de boot. Weken hebben we moeten zoeken en pas toen we de wanhoop nabij waren, kwam er een heel mooie locatie uit de hemel vallen, met zonne-energie erbovenop.

En dan komt de catering. Hoe pak je dat zo aan dat het en feestelijk is en toch geen zware druk legt op Gods mooie schepping en de minsten onder ons? Na wat wikken en wegen kwamen we tot de conclusie dat de eenvoudigste ingreep was om vegetarisch te gaan. Wat? Geen vis of vlees op het feest? Ik weet het, de mensen zullen zich even vragen stellen en sommigen zullen het ongepast vinden dat ze hun lievelingsgoedje niet aangeboden krijgen. Maar volgens mij zullen de meesten dit snel vergeten zijn als ze al het lekkers zullen proeven wat heel wat vrienden en familie bij elkaar zullen kokkerellen voor het feest.

Een andere ingreep die we zo consequent mogelijk proberen toe te passen is om zo veel mogelijk lokaal, biologisch en fair trade te kopen en koken. Als je daar zelf thuis al wat mee bezig bent dan weet je dat dit helemaal niet zo evident is. Denk nu eens dat je ditzelfde moet doen voor 250 mensen, en je snapt dat het de afgelopen dagen en weken een voortdurend afwegen is geweest van wat wel en wat niet op de menu komt.

Als laatste grote item hebben we moeten nadenken over het transport. Dat was een moeilijke want eigenlijk hebben we dat maar beperkt in de hand. En sowieso, door mensen uit te nodigen, creëerden we eigenlijk een hele hoop 'onnodig' transport. Zeker omdat er ook mensen uit het buitenland gaan komen. Toch hebben we mensen durven oproepen om zoveel mogelijk met het openbaar vervoer en met de fiets te komen. Sommige moedigen zijn hierop ingegaan, maar voor velen ligt het moeilijk. Daarom proberen we ook mensen te doen carpoolen. Als we weten dat ze met twee in een auto komen, proberen we er mensen van in de buurt bij te steken zodat ze gezellig met vier of vijf kunnen rijden. Allemaal leuk, maar het vraagt tot op het laatste moment nog veel organisatie en sturing van onze kant.

Een week voor mijn trouw moet ik dus concluderen dat het allemaal veel bloed, zweet en tranen kost, zo'n trouwfeest organiseren. Vooral omdat het moeilijk is om het 'anders' aan te pakken dan wat de meesten doen. Om origineel te zijn, zal dit altijd wel een beetje zo blijven en daar kies je voor. Maar voor het ecologische aspect hoop ik dat het in de toekomst steeds makkelijk zal worden om iets te organiseren dat geen hypotheek legt op onze mooie aarde en zijn bewoners. Daar ga ik nu al voor, en dat mag best wat extra moeite kosten.