Waarom ik naar de Breeze Awards ga?
Heel simpel eigenlijk en kort… omdat ik het geweldig vind om met zoveel jongeren samen te zijn! Het geeft een speciaal gevoel. Met kleine groepjes Bijbelstudie hebben, heeft natuurlijk ook zijn charme en prefereer ik nog altijd boven een massa waar je geen persoonlijk gesprek aankan met de persoon op het podium of in het publiek. Maar tussen zo’n groep leeftijdsgenoten staan die ook christen zijn, geeft zo’n opkikker en ik voel me dan altijd snel op mijn gemak. Vreemd hé? Dat gevoel van ‘ik ben niet alleen’ bestaat écht en doet deugd.
Fundamenteel andere ervaring
Al die mensen rond jou, staan er omdat ze in God geloven. Die ervaring is zo fundamenteel anders voor mij dan bij niet-christenen. Ken je dat gevoel dat je soms rond je kijkt op een christelijk event en denkt van: ‘moesten die mensen gewoon in me klas zitten of was ik nu op een fuif, dan zou ik die nooit aangesproken hebben en dan zou die daar mij zeker nooit een vriendelijke lach gegeven hebben…’. Vreemd hé!
Muziek boeit mij niet, wel de spreker
Voor de rest kom ik om de spreker te horen (ongeacht wie, ik boei mij gewoon meer voor de preekjes en studiegedeeltes) en voor de workshops! Muziek boeit me niet. Ook herinner ik me van de vorige keer dat ik het interessant vind om nieuwe mensen te leren kennen doordat ze genomineerd waren. Nieuwe ‘velden’ om actief in te zijn als christen. Ik ben zelf redelijk actief in alles en eerlijk – ik hoop dat ik dit mag zeggen – vind ik het wel eens verademend om ook anderen te zien die zo actief zijn in van alles. Soms voelt het aan als sleuren en trekken in je eentje… en dan hoor je plots hetzelfde verhaal van iemand in een andere provincie en op een heel ander werkvlak.
Ik zou het nooit kunnen. Als men mij zou nomineren, heb ik mezelf verplicht om neen te zeggen. Ik weet dat het zo’n wankele grens is voor mij om te vergeten voor wie je het doet en waarom. ‘k Kom al redelijk snel in de spotlights te staan (zeker niet expres, zie mijn vorig artikel over ‘ze weten je wel te vinden’) en ik merk hoe succesvoller je daarin bent/wordt, hoe sterker je geloof moet zijn om puur te blijven met de juiste motivatie en de juiste houding. Mag ik zeggen dat ik best trots ben op de huidige genomineerden? Niet alleen omdat mijn verloofde er tussen zit, nee! ;-)
Maar omdat ik ze heb ontmoet en ik zeg ja, dit klopt. Die mensen zijn gewoon geweldige mensen in wie ze zijn alleen al! Hun manier van spreken en mensen benaderen… nederig en steeds maar weer God voor ogen. God centraal… respect. Zeker en vast.
Spreek de genomineerden aan
Spreek AUB een genomineerde aan! Vraag ze een simpele vraag als ‘waarom heb je de nominatie aanvaard, vind je dat niet ijdel?’ en je hoort gewoon in hun antwoord wat de Breeze Awards probeert te bereiken. Hun twijfels in het proces, hun afwegingen… DAT is waar ik naar op kijk. Ook naar hetgeen ze doen, maar vooral HOE ze het doen. Dat is iets heel persoonlijks natuurlijk.
Hmm… het was misschien minder kort dan ik van plan was geweest… ;-)
