Op 1 november plannen Breeze samen met de denominaties ECV en VEG een viering waar we stil zullen staan bij het respectievelijk 10, 40 jaar en 50 jaar bestaan van deze organisaties. Een moment van dankbaar terugblikken maar ook verwachtensvol vooruitkijken. Op die dag wordt ook een jubileumtijdschrift voorgesteld, TANDEM. Want dat zijn we, een fiets met meerdere trappers en één stuur.
Een jubileum? Noodzakelijk kwaad of opportuniteit?
Verliezen we met het vieren van mensen en gebeurtenissen niet de essentie, Christus, uit het oog? Een terechte bezorgdheid. Maar na het opnieuw lezen van het eerste hoofdstuk van de brief (eigenlijk een geschreven preek) die Paulus aan de jonggelovigen van Thessalonika schreef, ben ik er opnieuw van overtuigd: een oproep lanceren om navolgers van Christus na te volgen is een voortdurende opdracht voor Zijn kinderen. Een jublieum vieren is gewoon een leuke manier om te zeggen tegen al die navolgers van Hem: Dank u om een voorbeeld te zijn. Wij op onze beurt hopen ook voorbeelden te zijn voor diegenen die na ons komen.
Zo mag de drieëne God centraal staan en hoeft een jubileumviering niet uit te sluiten dat we mogen herdenken wat God in ons midden heeft gedaan. Gods Woord beschrijft tal van feesten (eigenlijk feestelijke herdenkingen) die terugblikken op wat God in Zijn almacht heeft gedaan. God heeft iets gedaan in Vlaanderen en dit willen we onder de aandacht brengen, vooral van jullie, jongeren.
Dus alvast mijn dank aan Breeze voor hun uitnodiging aan de VEG en de ECV. Ze hebben deze kerkverbanden uitgedaagd dit ism met hen te organiseren.
Nu een kleine frisse duik in de geschiedenis.
Aprilvissers
1972 beleefde ik als één-jarige vooral vanuit mijn speelpark, onwetend en zorgeloos over wat er zich allemaal rondom mij afspeelde. 1972 was een rumoerig jaar: Bloody Sunday in het Noord-Ierse Londonderry, de gijzeling van de Israëlische sportploeg tijdens de Olympische Spelen in München en het begin van Watergate. Maar in 1972 zag ook de ECV-gemeente Berchem het levenslicht. Uit een nieuwsbrief van Richard Haverkamp over één bepaalde zondag leren we het volgende: (We spreken 2 april)
‘We continue to thank the Lord for our co-workers, the Shindelkas. Together with them and two other young families we were able to start our own Sunday morning meetings, breaking of bread and Sunday school, on the second of april. The day before we had the joy of baptizing the first three converts.’
De eerste drie bekeerlingen van Berchem gedoopt op 1 april 1972? De engelen in de hemel zullen gejuicht hebben maar niet omdat het 1 april was. Om zo radicaal te kiezen voor een nieuw leven met de opgestane Heer was in het katholiek Vlaanderen van die tijd geen grap. Geen aprilvis maar aprilvissers getuigden die dag te Berchem over hun nieuw leven. De rest is geschiedenis. En als u een stuk van de VEG-geschiedenis wilt lezen, raad ik u aan de volgende paragraaf te lezen.
TANDEM
Een fractie van onze geschiedenissen vindt de weg naar een eenmalig en gezamenlijk uitgebrachte gelegenheidsnieuwsbrief: Een Glossy (een chique tijdschrift), met de toepasselijk naam, TANDEM. De opzet is veelvuldig. Enerzijds een impressie van het verleden zonder dat het een geschiedeniswerk wordt, anderzijds een blik op de toekomst. En daar maken jullie deel van uit!
TANDEM wordt niet enkel voor onszelf maar ook voor de andere, voor wie onze geschiedenis, zelfs ons bestaan onbekend is, een rijk geïllustreerd blad. De VEG en de ECV samen fietsend ons land door, bezield door het Evangelie van Christus. Mensen komen tot geloof, christenen komen in aanraking met andere denkwijzen, soms botst het, een andere keer is er begrip. TANDEM tracht daar iets van in beeld te brengen. Ook zal er heel wat aandacht zijn voor organisaties geboren uit onze middens zoals oa Breeze, het EJV, EAV,...
BREEZE
En zo rond ik af...Breeze ontstond in 2002 uit de jammerlijke vaststelling dat heel wat van de toenmalige Breezeoprichters hun leeftijdsgenoten zagen vertrekken uit deze ±60-tal VEG en ECV-gemeenten. Breeze wou een geestelijke impact hebben, ook, of liever vooral, op deze jongeren. Dit verhaal is nog niet ten einde want jongeren blijven gemeenten verlaten om diverse redenen (maar dat is voer voor een ander artikel). Daarom dat de viering in de Capitole met deze drie organisaties wat mij betreft een stevig statement is naar iedereen die het wil horen: we hebben elkaar nodig en we staan op de schouders van hen die ons voorgingen. Kom en laat je stem horen!
Filip De Cavel
Coördinator ECV
