Ik (Brent Roose) zit met een vraag: hoe breng je nu in praktijk wat je op PAL te horen kreeg? Bidden is nodig, bidden is fijn en bidden is goed, op PAL werd er heel duidelijk gemaakt dat bidden op een persoonlijke manier naar God gaan is. Het is geen opsomming van «dankjewels» en «alstubliefts» maar een gesprek met je beste vriend. Maar wat als die vriend nu niet antwoordt?
Zo vaak hoor ik oudsten in de kerk zeggen dat ze als voorbereiding op de preek een gesprek hadden met God. Dat God hun leidde. Ik zie God wel indirecte dingen in mijn leven doen, maar tegen mij praten ? Ik dacht dat ik niet goed genoeg luisterde, dat ik niet goed genoeg mijn bijbel las ? Dat ik God nog niet echt kende, dat ik mijn focus legde op foute dingen. En ik spreek hier in verleden tijd want deze week had ik een echt gepsrek met God.
Sorry God, ‘t is echt niet het moment
Ik lag na een vermoeiende dag in bed en had nog twee dingen te doen: verder lezen in Johannes, en bidden. Normaal gezien lees ik voordat ik bid, maar vandaag zou ik eerst bidden omdat er nogal wat zorgen in mijn hoofd zaten. Na nog geen twee zinnen te zeggen wist ik al « nope.. dit lukt niet ». Ik kon me niet concentreren en merkte dat ik zoals vaak gewoon een lijstje aan't opsommen was aan God. Dus ik zei « sorry God, 't is echt niet het moment, ik kom later wel eens terug ». Bijbellezen zag ik ook al niet meer echt zitten, maar kom op.. Ik moest vandaag toch echt wel dat volgende hoofdstuk kunnen lezen!
Dus zonder veel moed begon ik te lezen. Niet echt aandachtig las ik het verhaal van Jezus en zijn gesprek met de Samaritaanse vrouw (Joh 4). Ik lees in een jongerenbijbel, dus ik heb extra nota's en bedenkingen bij sommige stukjes tekst. En zo las ik dan het ballontje op pagina 134 van mijn bijbel, naar aanleiding van Johannes 4:23-24.
Mijn reactie
Ik ging rechtop zitten in bed, begonnen te trillen, mijn ogen wijd open. Voor de mensen die al wel eens een vriendin of vriend gehad hebben en hun eerste kus herinneren: zoiets maar dan nog een pakje sterker. Het enige wat ik nog kon denken was « danku God ».
Wat was dan zo speciaal ?
Het tekstbalonnetje: « In het gesprek met de Samaritaanse vrouw leert Jezus ons iets over echt aanbidden. Dat geeft aan dat er ook onecht aanbidden is. Zomaar gedachtenloos de liederen meezingen of bidden zonder erbij na te denken wat je zegt. Echte aanbidding is God aanbidden met je hele hart en je hele verstand. Maak je wel eens tijd vrij om op deze manier te werken aan je relatie met God ? »
Johannes 4:23-24 Maar er komt een tijd, en die tijd is nu gekomen, dat wie de Vader echt aanbidt, hem aanbidt in geest en in waarheid. De Vader zoekt mensen die hem zo aanbidden, want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in geest en in waarheid.’
Twee kleine versjes, die er gewoon boenk opzaten. 't Is niet echt de bedoeling om de inhoud ervan te bespreken, het was gewoon DAT wat ik nodig had op dat moment. Na een korte periode niets doen en gewoon zitten en sprakeloos staren in mijn bed ben ik rechtgesprongen, want dit MOEST ik met iemand delen.
{CONNECT}
Ik kan gerust zeggen dat dit de eerste keer was in mijn leven dat ik God echt bij mij voelde, dat ik 100 % zeker was van een connectie tussen Hem en mij. Pas de volgende dag, toen alles wat bezonken was, kon ik eens rustig nadenken over wat er nu precies gebeurd was. Ik was zeker niet speciaal op zoek naar God op dat moment, maar ik had twee dagen ervoor wel heel open gebeden over een boel twijfels die ik had, die telkens weer naar boven kwamen als ik mensen over God hoorde praatten. In de zin van « ja maar weetje.. zoiets zou ook toeval kunnen zijn ». Dat was gewoon een reflex, niet wat ik geloofde, maar wel wat er was. Iets wat ik veel te lang had laten aanslepen en nooit bij God had gebracht. En twee dagen nadat ik dat wel deed, kon ik me niet alleen super hard focussen op gebed, maar ook waren al die twijfels van tafel geveegd. Nu mag gelijk wie zeggen dat ik fout zit, maar God was ECHT bij mij die avond. God heeft mij met twee simpele bijbelverzen zoveel dichter bij Hem getrokken, en ik was er zelf niet bewust naar op zoek !
Lessen trekken voor anderen doe ik niet zo graag. Ik kan nog opschrijven wat je zou kunnen doen als je zelf ook op zoek bent naar God, maar, turns out, dat is voor iedereen toch verschillend. Enige wat ik kan zeggen is dat het zeker de moeite waard is te connecten met God. Daar begint alles.
Artikel door Brent Roose naar aanleiding van Prijsavond Leuven {CONNECT}.
Volgende PAL {ROOT} op 5 januari in de Pieter De Somer Aula te Leuven!
