Na zijn medewerking te hebben gevraagd om een avondje op Breeze The Box gastspreker te zijn en het enge gevoel bij het concept ‘de stoel’ te hebben, gaf Johannes Menheere ons zijn ja-woord.
Omdat wij hem als sterke, stevig-in-zijn-schoenen-staande man zagen dachten we het Breeze jaarthema te koppelen aan zijn levensverhaal,
zo begon hij te vertellen…
Verleden
Zijn ouders waren zendelingen uit Nederland die met een circustent rondtrokken en met muziek op straat mensen probeerden te bereiken met het evangelie. Op 17jarige leeftijd maakte hij de bewuste keuze voor God en liet zich dopen. Jezus is dus altijd al onderdeel van zijn leven geweest, maar daar bleef het bij, zo ergens opzij in het hoekje van een kamer, een klein hoopje Jezus.
Na hotelschool te hebben gedaan en nog geen zin te hebben in het volwassen wereldje waarin gewerkt moest worden, ging Johannes naar de Bijbelschool voor een 1jaar durende opleiding. Daar heeft hij veel tijd verspeelt door gewoon plezier te hebben ipv proberen iets op te steken van de lessen.
Ook al was hij zanger in een christelijke band, zijn connectie met God was echter ver te zoeken, hij had het gevoel “fake” te zijn. Ook andere problemen begonnen aan hem te vreten. Een lekkere oplossing was dat pintje dat in de frigo stond. En toen die fles wodka in de winkel,.. Alcohol was zijn uitvlucht, “wegzweven in het vervaagde niets”, al had hij dat toen zelf nog niet helemaal door. Er zijn gebeden geweest tot God met de vraag om verduidelijking en hulp, maar het antwoord was telkens hetzelfde “je weet wat je moet doen, belijd je zonden”. Daar voelde Johannes zich te zwak en bang voor, dus hield het probleem aan.
Van pintjes naar thee
Tot hij op een ochtend op een bankje zat en een hand op zijn schouder voelde, deze gaf hem de woorden “ga je met Mij mee of niet?”. Het werd hem duidelijk dat hij een probleem had en dat hij nu moest kiezen. Mèt Jezus of zonder.
Toen wist hij wat hem te doen stond, hij ging bij de mensen langs en beleed zijn zonden, de verwachtte boosheid van de anderen bleef uit en in de plaats daarvan kreeg hij vergeving vanaf het eerste moment.
De gedachte van ‘God bestaat, ik ook, we kunnen samen bestaan…’ werd vervangen door het besef dat Hij er met meer is dan enkel te bestaan.
Pintjes werden vervangen door thee, want hij wist dat als hij niet volledig in controle kon zijn van zichzelf, dat in de weg stond naar God.
Zijn probleem was weg, nu kwam hij telkens een stapje dichter in het genezingsproces.
Verboden te vissen
In februari 2011 op een conferentie in Nederland was er een mimespeler die op ouderwetse manier een lied uitbeeldde.
Niet helemaal zijn ding vond Johannes op weg naar de uitgang, tot op het moment dat men in het lied zong: “..to You I give my past..”
Letterlijk knielde hij neer bij de gedachte aan dat moois. Zoals dat bekende voorbeeld dat je verleden in de zee wordt gegooid vergezeld van een bordje “verboden te vissen”.
Op dat moment kwam een kennis bij hem staan, omhelsde hem, en zei: I’m so glad you’re my brother. Toen dacht hij “if he is my brother, then I know who my Father is! Ik hoor bij God!”
Prioriteiten stellen
Nadien mochten we onze vragen op hem afvuren. Johannes gaf ons op zijn beurt ook een opdracht mee, om de {rise} van het thema echt te benutten gaf hij ons magazines over het Marcus evangelie en kleine Bijbels mee om deze uit te delen en te vertellen over God, een kleine evangelisatie oefening.
Tegenwoordig werkt Johannes 1dag in de week voor OM, 1dag voor BREEZE en 3 dagen voor een ander bedrijf. Er werd gevraagd in hoeverre hij vertrouwde op financiële zekerheid, hij gaf aan dat het belangrijk is om prioriteiten te stellen en dat God voorziet. Daarbij wil hij een handvat kunnen zijn voor anderen. Ook probeert hij mensen bewust te maken van het idee dat zendelingen in België ook geld nodig hebben.
‘Hoe weet je nu of je aan de goede kant staat?’
Door te praten met Jezus en te doen wat Jezus vraagt… Nog niet zeker? Vraag het aan God en lees het in Zijn Woord. Leg je leven letterlijk in Zijn hand, geef Hem de leiding. En zolang je geen antwoord hebt… Blijven vragen. God belooft ons dat Hij Zich laat vinden door hen die Hem ernstig zoeken.
Hoe Johannes’ toekomst er verder uit zal zien weet hij niet, maar samen met zijn dromen vertouwt hij op de Here.
