“Nee, zwijg erover. Ik moet niet weten hoe “goed” jouw God is, ik moet geen 101 mooie bijbelteksten horen, ik zie het toch niet! Het kan allemaal waar zijn wat jij me zegt, voor jou, voor mij geldt het toch niet; ik zit zo diep, God heeft me in de steek gelaten.”
Dit is wat ik anderhalf jaar geleden zei. En niet alleen ik, vorige week zei iemand het tegen mij, bijna exact dezelfde woorden als hoe ik het toen tegen Johan zei. Sterker nog, Koning David schrijft er ook over:
Mijn God, mijn God,
waarom hebt u mij verlaten?
U blijft ver weg en redt mij niet,
ook al schreeuw ik het uit.
(psalm 22:2)
Nadat ik bijna exact mijn woorden van vroeger te horen kreeg begon ik na te denken. Je hebt problemen, je zit diep, God lijkt zo ver weg! En ookal ken je de theorie perfect, ookal ben je je hele leven naar de kerk gegaan, elke zondag naar de zondagsshool; ookal ken je de verhalen over God’s liefde en vergeving, ookal neem je deel aan het avondmaal of ben je gedoopt. Het kan best dat je in je leven weer op zo’n punt komt dat je God kwijt bent. Dat je niet meer ziet waar Hij is. En als je heel eerlijk bent dan heb je er niets aan om van jan en alleman mooie dingen te horen, dan kan iemands theorie nog zo mooi klinken. Als je God kwijt bent, hoe kan iemand dan ooit van je verlangen dat je in de kerk zit uit volle borst mee te zingen terwijl je er toch niets meer van gelooft!
Praktijk
Maar ergens.. kan je het niet loslaten. Ergens geloof je wel dat God er is; gewoon, niet voor jou? Door alles wat je meemaakte, wat je zelf deed, dat draag je mee! Dan komt er iets of iemand op je pad. Misschien een vriend of vriendin die je uitdaagt toch maar even je bijbel open te slaan. Misschien hoor je iemands getuigenis en denk je “hey, die heeft het ook meegemaakt?”. Er komt een opening. Een kleine maar! Maar het is God die begint te werken. Het is geen theoretische uitleg, het is geen “goede raad” van iemand die het denkt te begrijpen. Nee. Het is God in de praktijk. Want weet je:
Hij veracht de zwakke niet,
verafschuwt niet wie wordt vernederd,
hij wendt zijn blik niet van hem af,
maar hoort zijn hulpgeroep.
(psalm 22:25)
