Het laatste dat we van Becky hoorden is dat ze op het platte land in Nieuw-Zeeland zat en uitkeek naar een volgende stap: Youth With A Mission Nieuw-zeeland. Eens horen waar ze nu zit.
Reporter Freya: Becky, de vorige keer zag je uit naar Youth with a Mission. Ben je daar naartoe gegaan?
Becky: Ja! Ik was daar als ‘mission builder’ dat kan zowel inhouden dat je de staff bijstaat in praktische zaken als dat ze je inzetten bij een van hun projecten. Eén van mijn doelen in Nieuw-Zeeland was dat ik ging ontdekken hoe andere Christenen op andere plaatsen mensen bereiken en dat hoopte ik hier bij YWAM echt te zien. Jammer genoeg kwam ik hier net op het moment dat de volgende Discipelschap trainingsschool voor de deur stond en er heel wat praktisch werk te verzetten was. Tussen het werken door heb ik hier wel God kunnen ontmoeten, mensen kunnen bemoedigen en relaties opgebouwd.
Reporter Freya: Wat is er precies gebeurd in die periode?
Becky: Na bijna 3 maanden van kuisen en koken(zowel op de boerderij als hier) verlangde ik naar iets anders. De mensen daar moedigden me aan om erover na te denken zelf deel te nemen aan de DTS die een paar weken later zou starten. Mijn eerste reactie was dat ik geen geld had en bla bla bla maar uiteindelijk kwam ik toch op een punt dat ik al mijn “BUTs” opzij kon zetten en met een open houding kon bidden voor deze DTS.
Ik zei tegen God: “God, ik geloof dat Gij bij machte zijt om mij 5000 euro te geven maar als ik een DTS doe wil ik écht zeker zijn dat dat Uw wil is. Dus bij deze: God, wilt Gij dat ik hier en nu deze DTS ga doen?”. Het was heel vreemd maar op de een of andere manier was het enige wat ik van God hoorde “Nee, je moet terug naar België”. Ik dacht “Whatt???? Ik ben 3 weken geleden nog maar in België geweest, kon Je mij daar toen niet laten? God, is that really You??”.
Om een lang verhaal kort te maken: ik besprak deze dingen met de mensen daar bij YWAM, we baden samen, ik vroeg God om een heel specifieke bevestiging en kreeg die ook. Het was duidelijk: God wilde dat ik terug naar België ging.
Reporter Freya: Hoe voelde je je daar zelf bij?
Becky: Natuurlijk is dat vreemd hé. Je plant om als au pair naar NZ te gaan, dat werkt niet, je komt in een community op een boerderij terecht, moet als kers op de taart nog eens een week naar huis en als je eindelijk terug bent zegt God dat Hij eigenlijk wilt dat je terug naar België gaat… Rationeel gezien was het allemaal heel vreemd. En toch… bij elke stap die ik zette voelde ik een innerlijke en Goddelijke overtuiging dat het de goede weg was om te gaan. Toen ik belde om de datum van mijn ticket te veranderen bleek de prijs voor die bepaalde datum heel wat goedkoper te zijn dan in de 3 daarop volgende weken… dat zijn knipoogjes van God.
Reporter Freya: Hoe reageerden de mensen in België toen je zei dat je terug kwam?
Becky: Ik zou het zelf ook raar vinden moest iemand met zo’n verhaal afkomen en dat maakte dat ik nogal bang was voor de reacties van mijn vrienden in België. Ik ben daar vrij gevoelig voor en zag daar eigenlijk echt tegenop. Het was dan ook echt een zegen om te zien dat de mensen die het dichts bij mij staan zo in mijn hart en motieven bleven geloven. Ik ben God zo dankbaar voor deze mensen rondom mij!
Via via hoor ik wel eens van wat bedenkingen maar die mensen ben ik wonder boven wonder zelf nog niet tegengekomen. Waarschijnlijk zullen er onder de lezers ook wel een paar mensen zijn die mij met argusogen bekijken, maar ja, als God roept…
Reporter Freya: Kan je de lezers tips geven rond hoe ze met dezelfde gehoorzaamheid door het leven kunnen gaan; zelfs al is wat God van hen vraagt anders dan verwacht?
Becky: Da’s echt een moeilijke vraag… Ik zag onlangs een filmpje waarin de spreker zei “Feel the fear and do it anyway”. Dat is volgens mij wat gehoorzaamheid is.
Vaak weten we heel goed wat we moeten doen maar zien we het niet zo zitten: het geeft ons geen zekerheid, onze ouders/vrienden gaan er niet mee akkoord of het past gewoonweg niet in onze plannen. Leven in gehoorzaamheid is je niets van dat alles aantrekken en alleen rekening houden met wat God van je vraagt. Het is beseffen dat het een avontuur wordt, een avontuur met God, een avontuur waarin wel eens wat tegenstand kan opduiken.
De enige tip die ik kan geven in het gehoorzaam zijn is dat je het moet zijn. Dat is Gods weg, dat is de beste weg: “Out of the fear into the Faith”.
Bedankt voor het interview Becky! Je hebt duidelijk niet alleen maar gekuist en gekookt, God heeft ook prachtige werken in je hart gedaan! Het lijkt me dat je helemaal klaar bent voor het volgende grote avontuur met Hem!
