Het leven zoals het is

Gods wil is wet?

26.01.2012

Twee weken geleden kreeg Becky het jammerlijke nieuws te horen dat haar grootvader overleden was. Gezegend met een goede verzekering vertrok ze halsoverkop naar België maar na en week in de vrieskou vloog ze alweer terug. Ondertussen verblijft ze al bijna 2 maanden in Drury Church, benieuwd wat ze over de mensen daar te vertellen heeft. 


Wow, ben ik hier nog maar twee maanden? Toegegeven, het voelt aan alsof ik hier al veel langer ben! Dat heeft natuurlijk zowel positieve als negatieve kanten hé. Enerzijds ben ik gesetteld en weet ik hoe alles ineen zit, maar langst de andere kant zit ik ook een beetje op mijn honger: “is het dit nu?”.


Natuurlijk zijn er heel wat verschillen tussen christenen hier in de community en christenen in België(of algemeen: buiten de community). Eén van de dingen waar ik hier bijvoorbeeld heel erg bij bepaald word is hun radicaliteit: God wilt dit, dus wij doen dit. In België wordt er over alles gediscussieerd, alles is een punt van discussie, iedereen heeft zijn mening en doet bij gevolg wat hij/zij denkt dat Go(e)d is. Er worden veel compromissen gesloten. Hier zijn die dingen allemaal veel duidelijker; seksueel getinte opmerkingen, grove moppen, gewelddadige films: no way! Er is dan ook niemand die eraan denkt om een theorie te maken waarom illegaal downloaden als christen toch verantwoord is of bepleit waarom je die film met die ENE seksscene toch zonder problemen kan bekijken.

Het “geloven als een kind” komt beangstigend dichtbij

Die radicaliteit, of misschien beter: “eenvoud”, trekt mij wel aan. Dat “geloven als een kind” waar Jezus het over had komt dan soms beangstigend dichtbij. Dat maakt het hier voor mij eigenlijk een constant conflict tussen “moet ik hier niet wat dieper over nadenken” en “maak ik het allemaal niet te ingewikkeld”. 

Ondanks dat ik denk dat we als christenen in België soms wat radicalere keuzes en beslissingen in onze eigen levens zouden moeten durven maken ben ik tot op heden nog steeds tot de conclusie gekomen dat niet alles even zwart/wit is als het hier soms gesteld wordt. 

De sterke vrouw

Neem nu de discussie over de positie van de vrouw, zowel in de kerk als het gezin. Een paar dagen voor ik naar hier vloog zat ik nog op een PAL waar enthousiast verkondigd werd dat ook vrouwen mogen preken, meer nog: dat het hun taak is als christen. Nog geen week later kwam ik in een nog extremere, tegengestelde, situatie waar mensen voor de bevrijding van een vrouwelijke spreekster baden. 


Toegegeven denk ik dat de discussie rond “de sterke vrouw” nog een van de meest confronterende dingen voor mij is hier. Ik kende hun mening op voorhand hé, maar hier vertoeven verplicht je toch om over de zaak na te gaan denken. En dan kom je tot de conclusie dat niet alles zwart/wit is, in tegendeel: we hebben veel wijsheid nodig! 


Ongeacht hun mening heb ik trouwens wel heel veel respect voor hun manier waarop. Voor hen is het topic over de positie van de vrouw even duidelijk als dat moord en stelen zonden zijn. Hier zitten een paar hele sterke vrouwen, vrouwen die écht onderwijs of leiding zouden kunnen geven. Maar ze zijn er zo van overtuigd dat dat niet is wat God van hen als vrouw wilt. En ze worstelen daarmee hé. Maar ze zullen het NOOIT in hun hoofd halen om een theorie te bedenken waarin ze als vrouw toch de kerk zouden mogen leiden of onderwijzen. Dat vind ik knap. 

Is het dit nu?

En ondanks als die boeiende dingen blijf ik toch nog een beetje met een “is het dit nu” gevoel achter. Ik heb mijn tijd hier tot nu toe als zeer boeiend en leerrijk ervaren maar ik heb ook een beetje het gevoel dat het nu wel goed geweest is. Dat het tijd is om naar het volgende overgaan. 
Dat staat lijnrecht tegenover wat ik voor vertrek zei: “ik ga zes maanden, whatever it takes” en dat maakt ook dat deze plek verlaten een beetje met ‘ne krak’ gepaard gaat. Alsof God zegt “Sjah, ge had maar beter niet zo hard van den toren geblazen hé”. Maar ja, dat is dan weer een les in nederigheid… 


For your information: ergens in de komende 3 weken zal ik verhuizen naar de basis van YWAM New Zealand(Auckland), ik ga daar meewerken met de projecten die ze draaien en hoop daar wat knowhow en ervaring op te doen om vervolgens in België te kunnen benutten. Jullie horen nog van mij! 

Bookmark and Share

script loaded from: /uploads/tx_lumophpinclude/fb_comments.txt

FB like php

Plugin: Auteur info

Info Auteur

Avatar

beckycauwels

Beroep:
Communicatie bij Breeze

Woonplaats:
Herent

Bio: Becky is een jonge madam die je herkent aan haar glimlach. Ze is gepassioneerd door het Goede Nieuws van Jezus en gebeten door alles wat met communicatie te maken heeft.

Lijst Artikels

(copy 1)