Wat is er nu eigenlijk gebeurd op Goede Vrijdag? Jezus, de man van Nazareth, van wie sommigen (of velen) meenden dat Hij de Christus was, de door God gezonden Messias, is aan het kruis gestorven. Dat is een vaststaand feit. Dat Hij gestorven is ‘voor onze zonden’ is een openbaringsgegeven en een kernpunt van het christelijk geloof. (Als Hij niet voor onze zonden gestorven zou zijn, zou ik echt niet weten waarom we de dag waarop een rechtvaardige terechtgesteld werd ‘Goede Vrijdag’ noemen.) Er wordt gezegd dat Hij de straf voor de zonde gedragen heeft – de zonde van heel de wereld (1 Joh.2:2) – en op die manier de toorn van God van ons heeft afgewend.
Hoewel dat waar is, is daarmee niet alles gezegd. We zullen wel nooit de diepte peilen van wat daar op Golgotha gebeurd is. Een ander belangrijk perspectief op deze hele zaak is dat van de liefde. Immers, ‘God echter bevestigt Zijn liefde voor ons daarin dat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren’ (Rom.5:8 HSV).
God bewijst zijn Liefde door Jezus
Nu is het merkwaardig dat God zijn liefde bewijst door iets wat Jezus doet. Als ik zou zeggen: ‘Marcel bewijst zijn liefde voor ons doordat Willemien, mijn vrouw, een taart gebakken heeft’, dan voelt iedereen op zijn klompen aan dat niet Marcel maar Willemien liefde bewijst. Hoe kan God dan zijn liefde bewijzen door wat Jezus deed? Strikt logisch gezien is er maar één antwoord: God = Jezus. Denk aan Joh.14:9b, ‘Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien; en hoe kunt u dan zeggen: Laat ons de Vader zien?’ Wanneer we nadenken over Jezus’ kruisdood moeten we de drie-eenheid van God nooit uit het oog verliezen en dus ook niet de goddelijkheid van Jezus.
Jezus bewijst zijn liefde voor ons door aan het kruis te gaan. ‘Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven als losprijs voor velen’ (Mc.10:45). Niemand twijfelt aan Jezus’ dienende liefde wanneer je ziet hoe Hij met mensen omging en zieken genas. Hij ging al weldoende rond (Hnd.10:38). Je zou je kunnen afvragen: kon Hij daar dan niet mee doorgaan i.p.v. naar het kruis te gaan?
Volkomen vrijwillig
Jezus deed dit volkomen vrijwillig en als deel van zijn missie om de Vader bekend te maken, een missie ook die moest leiden tot verzoening tussen God en mens. Daaruit blijkt ook Jezus’ liefde voor de Vader. Wanneer Jezus voor de hogepriester staat en verklaart: ‘u zult de Zoon des mensen zien zitten aan de rechterhand van de kracht van God en zien komen met de wolken van de hemel’ (Mc.14:62), dan is dat een hoogtepunt. Hij heeft zijn identiteit als Zoon van God altijd proberen te verbergen, want Hij wou dit niet als machtsmiddel gebruiken. En nu het Hem alleen nog schade kan berokkenen, verklaart Hij vrijuit wie Hij is – en het kost Hem zijn leven. Dit is een uiting van zijn liefde voor de Vader. Dit contrast tussen de goddelijkheid die Jezus als zijn identiteit naar voren schuift en zijn dienende houding, ontdaan van alle machtsmisbruik, overtuigt mij van de waarheid van wat Jezus zegt. Hij is de Zoon van God en heeft een enorme liefde voor zijn Vader.
Maar ook de Vader houdt ontzaglijk veel van de Zoon, zoals Hij ook op enkele belangrijke momenten zegt (Mc.1:11; 9:7). Dit besef van de liefde van zijn Vader en zijn volle steun moet Jezus enorm veel kracht gegeven hebben. Ook de H. Geest komt er bij de doop in de Jordaan bij. We zien een volledige Drie-eenheid die zich helemaal geeft aan het reddingsplan van de mens.
In Jezus zie je de supergeconcentreerde liefde van de drie-ene God aan het werk, als het ware gevat in een ballon – of moeten we hier zeggen een albasten vaas met nardusolie? (Mc.14:3) Bij de kruisdood van Jezus zie je hoe die vaas lek geslagen wordt en alle kostbare liefde over de wereld uitgegoten wordt. En die liefde bedekt en verteert onze zonde. In deze liefde, die zich zo kapot laat maken om de wereld te kunnen overstromen, zie je God ten voeten uit. Deze liefde dringt binnen in de harten van wie ervoor openstaat. Deze liefde bewerkt nu van binnenuit door het werk van de H. Geest gaandeweg de vernieuwing van onze ziel. Wij zijn een albasten vaasje geworden waarin steeds meer van Gods liefde komt. Je kruis opnemen als volgeling van Jezus Christus betekent eigenlijk dat je dat kruikje laat breken zodat de zalf van Gods liefde naar je omgeving kan stromen.
