Na maanden wachten, hopen, bidden, uitkijken is onze eigenste Becky eindelijk in Nieuw-Zeeland terecht gekomen. Ze heeft Belgie razend nieuwsgierig achtergelaten, want niet alleen ontdekt ze verre en exotische landen, maar... ze verblijft bij heel bijzondere mensen.
Onverwacht bezoek
Daar stond ik dan, de grote vertrekhal van Brussels Airport. Ik had net m’n broer en zijn gezinnetje gedag gezegd en terwijl ik op het grote bord opzocht waar ik moest inchecken springen er 3 dames in m’n nek. Drie lieve ex-klasgenoten van de soort mensen die ervoor zorgen dat je onmogelijk met tranende ogen in het vliegtuig stapt (of het moest van het lachen zijn). Behalve me uitzwaaien kwamen ze ook de resterende grammen van mijn maximum toegelaten 23kg bagage opvullen met toffe cadeautjes. Bedankt dames!
Een veertig uur durende reis
Geheel tegen m’n verwachtingen in heb ik echt genoten van mijn 40 uur durende reis. Het was een raar gevoel te beseffen dat ik zomaar over de halve wereld, en heel interessante landen, vloog zonder ze te bezoeken. Vooral tijdens de landing in Australië vroeg ik me af waarom ik het NOG verder ging zoeken, alsof Sydney nog niet mooi genoeg was…
Veertig uur, een migratieagent, een biocontroleur en bodyscan verder kwam ik aan in de zomer, het paradijs: de aankomsthal van Auckland Smith Airport. Twee dames van Drury Church wachtte me op en waren verbaasd door de snelheid waarmee ik door de security geraakt was. In de auto zat ik bijna aan het stuur, even vergeten dat Nieuw-Zeeland de omgekeerde wereld is. Onderweg had ik nog steeds het gevoel een spookrijder te zijn, maar dat gevoel werd snel weggeduwd door een volkomen verbazing over de schoonheid van het landschap. De “Ooh’s” groeien hier echt aan de bomen (in tegenstelling tot de Ardenne - waar deze oneliner oorspronkelijk voor gemaakt was)!
Werken zult gij, 6 dagen lang!
En nu ben ik hier. Omgeven door heuvels, koeien, schapen en een aantal mensen. De eerste twee dagen heb ik een beetje rondgelopen om de omgeving en de mensen gewoon te worden. Daarna kreeg ik mijn eigen taken: brood bakken, muesli maken en boter kloppen. Vorige week is de zomer- en tevens Kerstvakantie begonnen wat betekent dat we iedere ochtend ook gezamenlijk in de tuin werken: onkruid wieden, groenten planten, de serre water geven,…
Cultuurshock
Ik heb niet echt ervaring met cultuurshocks, dus geen idee wat dat precies inhoudt maar momenteel heb ik niet echt het gevoel een cultuurshock te hebben. Natuurlijk is alles hier een beetje raar, maar dat had ik op voorhand verwacht en al bij al had het erger gekund.
De eerste dagen waren wel wat vreemd, ik had geen idee wat ik moest doen en liep maar een beetje achter iedereen aan (iets waar ik absoluut een hekel aan heb). Momenteel weet ik wat er van mij verwacht wordt wat alles een beetje vlotter doet lopen. Ondertussen ben ik begonnen aan een cursus die mij in 5 boeken klaarstoomt voor een job in een ACE school (dat is een vorm van individueel christelijk onderwijs). Tof om mee bezig te zijn en om een beetje afwisseling te hebben tussen het brood en de muesli door.
Avontuur en confrontatie
Avontuur en confrontatie, dat was toch een beetje de reden voor mijn reis naar Nieuw-Zeeland. Vaak hoor je zalige verhalen van hoe mensen veranderd zijn door een paar maanden van hun leven op hun eentje in een andere cultuur te leven. Nu ik hier zit verlang ik er ook echt naar om die dingen te ontdekken die zo levensveranderend zijn maar het leuke daaraan is dat het eigenlijk gewoon komt en je er helemaal niet naar op zoek moet gaan.
Zoals jullie in voorgaande artikels(te vinden in de zijbalk naast dit artikel) konden lezen is weg naar Nieuw-Zeeland echt een avontuur met God geweest. Dat is en wordt het nu des te meer. Een paar dagen geleden heb ik besloten dat ik gedurende mijn 6 maanden in Nieuw-Zeeland niet alleen in deze community wil verblijven. Ik ben al heel hard op zoek gegaan naar kerken en organisaties die hier in Nieuw-Zeeland met soortgelijke dingen bezig zijn als ik in België. De bedoeling is om een aantal maanden van mijn tijd hier mee te werken in een (of meerdere) van deze organisaties en zo ervaring en skills mee te nemen die we in België kunnen gebruiken. ’t Leven met God, da’s avontuur & confrontatie verzekerd!
