De adventsperiode loopt op z'n einde en Kerstmis komt steeds dichterbij. De vierde kaars. Het thema van de vierde adventszondag is hoop. Hoop, een veel omvattend woord. David vertelt erover aan zijn zoontje, Izaak(2,5).
Wat een prachtige periode, de aanloop naar kerstmis. Het moment om samen met mijn zoontje Izaak op de schoot het kerstverhaal elke avond opnieuw door te lezen, met kaarsjes en de lichtjes van de kerstboom als decor van dit huiselijk tafereeltje. Meermaals per dag vraagt hij naar het boekje van ‘baby Jezus’, waar hij met veel enthousiasme dagelijks een nieuw flapje opendoet.
Moeilijke woorden
Eén van de mooie kanten van het ouderschap is dat je weer stil gezet wordt bij de vanzelfsprekende dingen in het leven, die je dan toch moet weten te vertalen voor kinderen voor wie dit volkomen nieuw is. En dat moet je dan in kindertaal proberen duidelijk te maken. Het is uitdagend om moeilijke concepten in weinig en eenvoudige woorden tot zijn essentie te brengen. En wie mij kent, weet dat moeilijke woorden me vaak beter afgaan dan eenvoudige woorden. Uitdagend dus.
En dan kom je dus bij een woord als ‘hoop’. Toch een uitdagend concept? Je zou kunnen zeggen dat het vak ‘soteriologie’ daar aan gewijd wordt in de theologie (= leer over de redding van de mens). Het woord alleen al! Maar dat baby’tje Jezus is onze hoop, onze enige hoop. Voor jou en voor mij, maar dus ook voor Izaakje, een jongetjes van 2,5 jaar oud. En zeg me eens, hoe vertel ik aan Izaakje dat baby Jezus ook zijn hoop is?
Hij is nog eigenlijk te jong om het hem uit te leggen, hij kan niet eens het woordje ‘hoop’ uitspreken, maar toch is mijn uitleg van baby Jezus alvast een oefenronde voor als hij het wel gaat beginnen te begrijpen.
Het gaat zowat als …
Baby Jezus, is er gekomen voor de herders in het veld. Mannen die heel arm waren en er eigenlijk niet helemaal bij hoorden.
Baby Jezus is er gekomen voor de wijzen, koningen die van ver kwamen naar dit arme baby’tje omdat hij iemand heel belangrijk zou worden.
Baby Jezus werd toen hij ouder werd een hele belangrijke man die heel veel van kinderen hield, maar ook van volwassenen, arm en rijk, klein en groot.
Baby Jezus heeft alles gedaan wat hij kon om die mensen bij Zijn Vader in de hemel te brengen.
Baby Jezus …
Werk aan de winkel
Ik weet het, er is nog werk aan de winkel tegen het moment dat hij het gaat begrijpen. Maar in het zoeken naar de juiste woorden, word ik ook uitgedaagd om na te denken over de hoop dat dit baby’tje voor mij met zich mee droeg. De Vredekoning werd geboren. Hij, die de weg gemaakt heeft voor mij om naar Zijn vrederijk te gaan, die mijn schuld heeft weggewassen en door wie heel mijn leven zin krijgt. De zin? Ik weet waar ik naartoe wil en in alles wat ik doe werk ik naar dit doel toe, het mooiste doel dat er bestaat.
Uitdagingen zie ik als mogelijkheden om te groeien en Hem beter te leren kennen.
Als ik mooie dingen zie gebeuren dan weet ik dat dit niet iets is dat weer in het niets vergaat, maar dat het plots eeuwigheidswaarde krijg.
Ik zie mensen niet meer voor wat ze zijn, met al hun onhebbelijkheden, maar als iets wat beschadigd is en waar ik misschien een instrument kan zijn tot herstel.
Hoop betekent dat ik enthousiast ben over wat komen gaat, dat ik de uitdagingen van vandaag kan relativeren, en enthousiast door problemen heen kan wandelen. Want Hij staat op mij te wachten op het eind van de rit en zal me verwelkomen in Zijn vrederijk.
