Ik was vergeten hoe mooi voetbal kon zijn. Woensdag een wedstrijd gezien waar alle elementen in aanwezig waren: spanning, goals, strijd, gele kaarten,…Je zou denken dat twee ploegen die al geplaatst zijn voor de 8ste finales van de Champions League er een rustig avondje zouden van maken, maar neen hoor.
De herontdekking van voetbal
Deze wedstrijd was echt Champions League waardig en de koppositie in de groep stond natuurlijk nog wel op het spel. De wedstrijd begon aan een waanzinnig tempo vanaf het eerste fluitsignaal, doordat Milan met een open vizier nadrukkelijk op zoek ging naar een goal. Het was Barcelona echter dat op voorsprong kwam door een owngoal van Marc Van Bommel.
Op prachtig aangeven van een andere Nederlander, Clarence Seedorf, ook wel de gentleman voetballer genoemd, kon Ibrahimovic terug de stand gelijk trekken. Het spel ging heen en weer en na een penaltyfout op Xavi, kon Messi (in twee keer, want eerste keer niet in één vloeiende beweging) Barcelona terug op voorsprong zetten. Na de pauze moest echter nog het orgelstuk van de avond ten berde gebracht worden, namelijk de aansluitingstreffer van Prince Boateng…Heerlijke goal (aanrader om deze op te zoeken op youtube).
Het was Messi himself die met een splijtende pass op Xavi (die heerlijk binnenschoot) de stand in een beslissende plooi wist te leggen: 2-3.
We love the English!
Na zo’n wedstrijd weet ik dus weer wat voetbal is, wat het teweeg kan brengen en waarom ik van dat spelletje houd. Het is en blijft een mooie uitvinding, waar we de Engelsen dankbaar moeten voor zijn.
