Blue Like Jazz

19.03.2012

Array

Blue Like Jazz

Ik moet bekennen dat de echte reden dat ik dit boek ooit kocht de kaft was. Ik vond de kaft gewoon erg mooi. Daarnaast was er de titel: Blue Like Jazz. Ik ben dol op jazz. Ik snap jazz niet maar als ik ernaar luister raakt het iets in mij dat mee begint te resoneren. Zoals een stemvork als je een “A” zingt. Dus de combinatie van jazz, het christelijke leven en een mooi boek wekte mijn interesse en daar heb ik nooit spijt van gehad.

Wat het boek absoluut een plezier maakt is de openheid, de afwezigheid van christelijk jargon en de alledaagse gebeurtenissen vertelt met zelfspot. Hij vergelijkt zichzelf bijvoorbeeld met een draadloze boormachine die 20 uur nodig heeft om op te laden zodat het 10 min. kan functioneren. Het boek is een grote hit geworden en stond op de New York Times Bestseller lijst.

Blue Like Jazz: the Movie

Nu is het leuke dat binnenkort een film uitkomt die gebaseerd is op het boek. Don Miller vertelt over zijn leven en het leven van zijn vrienden op absoluut geen saaie manier maar in een vorm die niet geschikt is voor een film. Want hoewel er een rode draad door het boek loopt is het opgebouwd uit korte essays. Dus hebben ze voor de film een fictief verhaal gemaakt gebaseerd op het boek maar met meer actie.

De trailer maakt mij alleszins nieuwsgierig, maar om iets van de smaak van het boek en de stijl van Don Miller te proeven, een anekdote, een citaat en (de link naar) een verhaaltje.

Biecht

Op de universiteit waar Don studeert is er elk jaar een groot feest. De eerste avond gaat het om dronken worden en de tweede avond is het doel om high te worden inclusief speciale trip-enhancing programma’s . Dat feest kiezen Don en enkele vrienden uit om uit de kast te komen als christenen. Dit doen ze door middel van een biechtstoel. De eerste avond kondigen ze hun stunt aan, verkleed als monniken. De tweede avond staan ze aan de rand van een trip-enhancing opera met hun biechtstoel. Maar in plaats van naar de biechten van de studenten te luisteren, biechten zij, als christenen, de fouten van de christenen op (inclusief hun eigen fouten) en vragen ze vergeving aan de overwegend atheïstische studenten.

Jazz

"I was watching BET on night, and they were interviewing a man about jazz music. He said jazz music was invented by the first generation out of slavery. I thought that was beautiful because, while it is music, it is very hard to put on paper; it is so much more a language of the soul. It is as if the soul is saying something, something about freedom. I think Christian spirituality is like jazz music. I think loving Jesus is something you feel. I think it is something very difficult to get on paper. But it is no less real, no less meaningful, no less beautiful.
The first generation out of slavery invented jazz music. It is a music birthed out of freedom. And that is the closest thing I know to Christian spirituality. A music birthed out of freedom. Everybody sings their song the way they feel it, everybody closes their eyes and lifts up their hands."