Met veel interesse en verbazing heb ik de afgelopen week de ‘zaak Witsel’ gevolgd. Ik denk dat bijna iedereen de beelden ondertussen al eens heeft gezien. Dat kan bijna niet missen na de mediaheisa rond de overtreding van onze gouden schoen waarmee hij Wasilewski op vreselijke wijze een dubbele beenbreuk bezorgde. Tijd om terug te blikken op een veelbewogen week, en wie is daar beter voor geplaatst dan ik als objectieve Brugge-supporter?!
Wat me vooral opviel was de schijnheiligheid aan beide kanten. Anderlecht nestelde zich (terecht) in een slachtofferrol. Naast Wasilewski zagen ze ook Polak zes maanden uitvallen. Standard en vooral Witsel werden (terecht) zwaar afgemaakt in de media. Standard reageerde hierop als een zwaar gewond en aangevallen dier en sloeg zoveel als het kon om zich heen. Bij de verdediging voor de voetbalbond haalden de Luikenaars (terecht) aan dat de zaak zwaar uitvergroot werd door de media. Witsel had geen slechtere wedstrijd uit kunnen kiezen om zo zwaar uit de bocht te gaan.
Over de straf ga ik mij niet uitspreken, daar is al genoeg over gezegd. Ik heb het liever over de manier waarop beide partijen zijn omgegaan met de zaak. Die vond ik behoorlijk ergerlijk en op momenten bijna gênant. Anderlecht deed er alles aan om nog meer olie op het vuur te gooien. Er werden allerlei beschuldigingen naar Standard de wereld in gestuurd die helemaal niets met de zaak te maken hadden. Zo werd bijvoorbeeld opeens bekend gemaakt dat Standard, naast Van Damme, ook geprobeerd had om Kanu los te weken bij Anderlecht. Manager Van Holsbeeck schreeuwde moord en brand over ethiek en het gedragen als een grote ploeg, maar relativeerde amper een paar weken geleden de bekende elleboogstoten van Wasilewski als iets dat we er toch niet uitkrijgen en erbij moeten nemen…
Ook Standard deed een zware duit in het zakje. Ten eerste is het de vraag of het slim was om beroep aan te tekenen tegen de uitgesproken straf. Dit was hun goed recht, maar gezien de omstandigheden was het wellicht verstandiger om de straf in stilte te aanvaarden en niet zelf te proberen om in een slachtofferrol te kruipen. Dit is een valkuil waarin Standard wel vaker valt. Zodra de ploeg onder druk komt te staan, komt de ‘calimero-mentaliteit’ weer naar boven en is alles en iedereen tegen Standard. Zo was het ook deze week. De media was de grote boosdoener. Zij maken van Witsel een beenhouwer, terwijl dit overtredingen zijn die we bijna ieder weekend zien…
Ik denk dat beide partijen heel wat water bij de wijn zullen moeten doen om opnieuw tot een sportieve rivaliteit te komen. De beenbreuk van Wasilewski is een bijna logisch gevolg van de strijd die beide clubs de afgelopen maanden uitvochten. Het respect is volledig verdwenen en zolang enkel wordt stilgestaan bij de fouten van de ander zal dit er niet op verbeteren. Het wordt tijd dat deze ploegen zich terug op het sportieve richten. Hopelijk doet dit dieptepunt beide ploegen beseffen dat het zo echt niet verder kan en dat er stappen naar elkaar toe gezet moeten worden. Pas dan kan er opnieuw sprake zijn van een gezonde rivaliteit en een èchte voetbaltopper!
