Vorige week was er een opmerkelijk bericht in de media. België denkt aan Louis van Gaal als nieuwe bondscoach. Onze bondsbobo’s hadden zelfs al een gesprek met de eigenzinnige Nederlander.
Ik moet zeggen dat ik eens goed heb gelachen met dit nieuws. Ik zie de superbrave Frank Raes, die al in paniek raakt als er in zijn programma Studio 1 een zwaardere discussie ontstaat, al een interview afnemen met Van Gaal. Ik geloof nooit dat België klaar is voor een figuur als Van Gaal. Ik moet veel moeite doen om een arrogantere Nederlander te vinden. Vanaf het moment dat hij zijn gelijk niet krijgt, valt er niet meer met hem te praten. Eigenlijk doe je daar na een nederlaag überhaupt best niet de moeite voor. In een zwaar kritisch land als Nederland heeft hij al die naam, wat moet dit dan in ons brave Belgenlandje geven? Ik kan goed begrijpen dat Van Gaal interesse toont om hier te komen werken. Hier heb je geen vervelende Borst, Van Gelder of andere Derksens die vanaf het begin aan je poten zitten te zagen. Ik heb het dan nog niet over het feit dat Van Gaal geen woord Frans spreekt. Daar zullen ze heel blij mee zijn in Wallonië.
Los van het feit dat er op dit gebied volgens mij amper een slechtere trainer mogelijk is, ben ik er wel van overtuigd dat Van Gaal de ideale coach is om resultaat te halen. Hij is één van de beste trainers van de wereld en kan als geen ander een jonge ploeg doen groeien en hier het maximum uithalen. Kijk naar zijn successen met Ajax en recent met AZ. We zijn dan eveneens eindelijk af van dat irritante Belgische angsthazenvoetbal en we zullen eindelijk een Belgische ploeg zien die met durf en geloof in eigen kunnen voetbalt. Ik kan de keuze voor Van Gaal dus alleen maar toejuichen. Liever zo iemand dan weer een Vandereycken-type als Broos of de doodsaaie De Sart. Hij gaat ongetwijfeld enorm veel controverse teweegbrengen, maar misschien heeft België dit wel nodig om wakker geschud te worden…
