Goedenavond. Dit zijn de hoofdpunten van het nieuws.
Door de politieke impasse in ons land stijgt de rente. Dit zal zich vertalen in hogere belastingen. De economische groei kan stilvallen, waardoor jobs weer verloren gaan.
In Australië blijven de kolkende watermassa’s ervoor zorgen dat mensen huizen en bezittingen verliezen.
In Tunesië zorgt peperduur voedsel en grootschalige werkloosheid voor onlusten en paniek.
In Ivoorkust blijft, door de machtstrijd tussen de twee presidentskandidaten, het aantal doden en gewonden oplopen.
Kim Clijsters gaat naar de halve finales van het tornooi in Sydney.
Bekruipt jou ook wel eens een vreemd gevoel bij het kijken naar het nieuws. Ik weet dat Australië heel groot is, maar het kwam mij heel vreemd over dat in Australië grote delen land door water verwoest worden en dat Kim Clijsters er tegelijkertijd een tennistornooi probeert te winnen. Nu ik erover nadenk… ik zit hier fijn een artikeltje te typen, terwijl op ditzelfde moment miljoenen mensen op deze aarde door een hel gaan. Ik besef heel goed dat je met dit soort gedachten niet mag overdrijven. Want… je mag genieten van dingen die je krijgt. Je mag genieten van je leven! Wat God geeft, mag je als een geschenk aannemen.
En toch… heb de moed om ook niet te genieten. In mijn en jouw leven moet plaats zijn voor meer dan voor wat we zelf wensen.
Misschien komt er een moment dat de dingen waar je nu zo van geniet, verdwijnen (bijvoorbeeld door situaties in verre landen als Australië of Tunesië). Stel je dat eens voor. Hoe leeg zal je leven dan zijn? Een beetje leeg of… angstwekkend erg leeg. Ik pijnig mijzelf wel eens met dit soort gedachten en besef dat er een behoorlijke leegte zou ontstaan. Kan ik/je zo’n leegte voorkomen? Heb de moed om even niet te genieten en hierover na te denken.
Dat was het nieuws. Ik wens u nog een fijne avond… en een leven waar plaats is om te genieten én plaats voor meer.
