Bart Verbeeck, 23 jaar, meer dan 7 jaar gevochten tegen een agressieve botkanker. Na heel wat operaties en chemobehandelingen hadden de dokters de strijd tegen de kanker opgegeven. Hij kreeg onlangs een infectie op de longen, die niet meer onder controle te krijgen was. Zijn leven liep duidelijk naar het einde. Bart Verbeeck liet zich vorige week woensdag in een kunstmatige coma brengen en is afgelopen zondag overleden.
“Dit is geen euthanasie, want daar ben ik tegen. Alles zal zijn natuurlijke gang gaan. De bloedingen zullen mijn organen aantasten. Mijn lever, mijn nieren, tot uiteindelijk mijn hart niet meer klopt. En dan zal ik sterven.” (Het Nieuwsblad; 11 december 2010). Dat waren zijn eigen woorden. Opvallend, omdat anderen (Wim Distelmans, voor de geïnteresseerden) van mening zijn dat dit een trage vorm van euthanasie is. Ik heb mij de vraag gesteld of dit euthanasie is en… ik denk van niet. Er wordt geen leven actief beëindigd door een spuit of wat dan ook. Men laat het leven zijn gang gaan en in het geval van Bart Verbeeck ging dat razendsnel naar de dood.
Een andere vraag die ik mij gesteld heb, is nog onbeantwoord: ‘Mogen wij, als christen, onszelf in coma laten brengen en zo ons levenseinde niet bewust meemaken?’ Stel dat jij in zo’n situatie komt, zou jij dan zonder problemen kiezen voor zo’n kunstmatige coma (ofwel ‘palliatieve sedatie’)? Zijn er argumenten om het niet te doen?
Hoe verder de medische wetenschap zich ontwikkelt, hoe meer ethische vragen er op ons afkomen. Ik ben van mening dat wij, vanuit ons geloof in een scheppende God, dingen in vraag moeten durven stellen. Lang niet alle medische oplossingen zijn aanvaardbaar! Ik daag jullie uit om na te denken over zaken als euthanasie, abortus, genetische manipulatie, vruchtbaarheidsbehandelingen, …
Durf te weten!
Immanuël Kant schreef zo’n 230 jaar geleden: Sapere aude! (‘durf te weten’ of ‘heb de moed om verstandig te zijn’). Hij wou de mensen aanzetten om zelf na te denken en niet zomaar kerkelijke of goddelijke instructies aan te nemen. Het is, 230 jaar later, ironisch dat veel mensen in onze van God losgemaakte maatschappij helemaal niet weten of verstandig zijn. Nee, ze nemen niet aan wat God zegt, maar nemen aan wat andere mensen (bvb. de wetenschap) hen zeggen. Wat een vooruitgang…zucht…
Mijn oproep: Durf te weten! Neem niet zomaar aan wat andere mensen je voorhouden. Denk na en doe dat… naar de geest van de Bijbel.
