De afgelopen weken konden jullie al enkele samenvattingen van artikels uit het boek van John Stott 'The Radical Disciple' lezen. Het volgende gaat over 'volwassenheid in Christus'. Warm aanbevolen!
Hoe kan je het christendom in de wereld vandaag de dag het best omschrijven? Stott heeft daar drie woorden voor 'groei zonder diepgang'. Zonder twijfel is er een fenomenale groei van de kerk op vele plaatsen in de wereld. De statistieken zijn fantastisch. Het woord 'explosie' is niet te overdreven om in de mond te nemen. Zo heeft de kerk in China een honderdvoudige groei gekend sinds het midden van de 20ste eeuw. Er zijn in China nu meer Christenen die God op zondag aanbidden dan in alle kerken in West-Europa tezamen. Klinkt goed, maar vaak is die groei zonder diepgang!
Oppervlakkigheid is schering en inslag als het aankomt op discipelschap. Een leider in Zuid-Afrika getuigt dat hoewel de kerk in groten getale toeneemt, er een enorm probleem is wat betreft godsvrucht en integriteit. Een andere Afrikaanse leider stelt dat hij een gigantische groei ziet, maar dat die groei vooral numeriek is... ". De kerk heeft geen sterke Bijbelse of theologische basis".
Dit mishaagt God. We durven dat zo te stellen omdat de apostelen, wiens brieven we in het nieuwe testament vinden, hun lezers vermanen voor hun onvolwassenheid en sterk aandringen om te groeien in volwassenheid. Neem nu bijvoorbeeld Paulus' kritiek op de Kerk in Korinthe:
Maar, broeders en zusters, ik kon tot u niet spreken als tot geestelijke mensen. Ik sprak tot mensen van deze wereld, tot niet meer dan kinderen in het geloof in Christus. Ik heb u melk gegeven, geen vast voedsel; daar was u niet aan toe. En ook nu nog niet, want u bent nog gebonden aan de wereld. Wanneer u afgunstig en verdeeld bent, dan bent u toch gebonden aan de wereld, dan leeft u toch als ieder ander? (1 Kor 3:1-3)
Stott bouwt zijn overdenking over 'volwassenheid' op met de volgende tekst van Paulus:
Hem verkondigen wij wanneer we iedereen waarschuwen en in alle wijsheid onderrichten, om iedereen tot volwassenheid (teleios) in Christus te brengen. Daarvoor span ik mij in en strijd ik met zijn kracht, die volop in mij werkzaam is. (Kol 1:28-29)
Wat is geestelijke volwassenheid?
Paulus noemt het volwassenheid in Christus, dat betekent, een volwassen relatie met Christus hebben. Gewoonlijk definieert Paulus Christenen als mannen en vrouwen 'in Christus'. Niet zoals onze kleren 'in' onze kast liggen en zoals gereedschap 'in' een gereedschapskist, maar eerder als takken 'in' de wijnstok en zoals onze ledematen 'in' het lichaam zijn, dus verenigd met Christus. 'in Christus' zijn, is om persoonlijk en organisch verbonden te zijn met Hem. En zo is geestelijke volwassenheid een volwassen relatie met Christus die we aanbidden, vertrouwen, liefhebben en gehoorzamen.
Hoe kunnen we geestelijk volwassen worden?
In de inleiding van het boek 'God Kennen', schrijft Dr. Packer dat we 'dwergchristenen zijn, omdat we een dwerggod hebben. We zouden dus ook kunnen stellen dat we dwergchristenen zijn omdat we een dwergchristus hebben. De waarheid is dat er vele jezussen aangeboden worden in de religieuze supermarkten van deze wereld, en velen van hen zijn valse christussen, ontwrichte christussen, karikaturen van de authentieke Jezus. Deze dagen hebben we Jezus de kapitalist en Jezus de socialist die tegen elkaar concurreren. Er is Jezus de asceet en Jezus de veelvraat. En er zijn natuurlijk de beroemde musicals - Jezus de clown van Godspell en Jesus Christ Superstar. En zo zijn er vele anderen, maar geen van dezen verdient onze aanbidding en onze toewijding. Elk van hen is een 'andere Jezus', een Jezus anders van de Jezus die de apostelen verkondigden. Dus als we geestelijke volwassen willen worden, dan moeten we boven alles een frisse, heldere kijk krijgen op Christus.
In 1 Kol 1: 15-20 verkondigt Paulus dat Jezus Heer is - als Heer van de schepping en als Heer van de kerk. Omwille van wie hij is (het beeld en de volheid van God) en omwille van wat hij gedaan heeft (schepping en verzoening), is Jezus op twee manieren superieur. Hij is het hoofd van het universum en het hoofd van de Kerk. Op deze manier schetst de apostel het portret van Jezus Christus meesterlijk. Weg met onze kleine, zielige dwergjezussen! Weg met de Jezusclowns en popsterren! Weg met onze politieke messiassen en revolutionairen! Ze zijn allen karikaturen. Als we op deze manier over Hem denken, geen wonder dat we in onze onvolwassenheid blijven!
Maar waar vinden we de authentieke Jezus dan? In de bijbel, het boek waar de Vader het portret van zijn zoon schildert door de Heilige Geest. Overal in de bijbel vind je hem. Jezus zelf stelde dat de schriften 'getuigen over Hem' (Joh 5:39). Hiëronymus, één van de kerkvaders, schreef 'Het negeren van de Schrift is het negeren van Christus'. Zo kunnen we ook stellen dat kennis van de bijbel gelijk staat aan kennis van Christus.
Kon de blinddoek maar van onze ogen weggenomen worden! Konden we Hem maar zien in de volheid van wie dat Hij is en wat Hij heeft gedaan! Dan zouden we zeker zien hoe we zouden groeien in volwassenheid. Niets is daarvoor belangrijker dan een fris en duidelijk idee van wie de authentieke Jezus is.
Wie is geroepen tot geestelijke volwassenheid?
Iedereen! : 'Hem verkondigen wij wanneer we iedereen waarschuwen en in alle wijsheid onderrichten, om iedereen tot volwassenheid (teleios) in Christus te brengen.' Geleerden debatteren nog steeds over de achtergrond van deze herhaling. Maar het is bijna zeker dat het Gnosticisme daar een grote rol in speelde : het vroege Gnosticisme leerde dat er twee klassen van Christenen waren: Aan de ene kant de 'hoi polloi', de gewone kudde, die verenigd werden door 'pistis', geloof. Aan de andere kant was er de 'hoi teleioi', de elite, die waren ingewijd tot de 'gnosis', speciale kennis. Paulus gruwelde van dat Christelijke elitisme en ging sterk in het verweer. In het verkondigen van Christus gijzelde hij het woordje 'teleios' van het Gnosticisme en paste hij het toe op iedereen. Hij verwittigde en leerde iedereen om volwassen in Christus te worden. Niemand mag er in falen dat te bereiken!
We kunnen langs de Christenen van Kolossenze gaan zitten als ze dit bericht van Paulus ontvangen. Zo kunnen we aandachtig luisteren naar de apostel, en ontvangen we zijn vermaning over hoe we moeten groeien naar volwassenheid, vastbesloten om ons bijbel lezen serieus te nemen, en zo naar Christus te kijken om Hem lief te hebben, te vertrouwen en te gehoorzamen. Want het discipelschapsprincipe is duidelijk : hoe armer ons zicht op Christus, des te armer zal onze discipelschap zijn, terwijl hoe rijker onze kijk op Christus, hoe rijker onze discipelschap zal zijn.
Maar we kunnen ook naast de apostel Paulus gaan staan wanneer hij zich richt tot de Christenen in Kolossenze, en in het bijzonder als we ons in een positie bevinden van leiderschap. Het is wel waar dat hij een apostel was en wij niet. Toch moeten we oog hebben voor het doel van Paulus. Zijn grote verlangen is om van evangelisatie naar discipelschap te gaan en om iedereen tot volwassenheid in Christus te brengen. En vermits dat het doel is waar Paulus al zijn energie insteekt, is dat ook hetgeen waar wij onze energie in moeten steken! 'Daarvoor span ik mij in en strijd ik met zijn kracht, die volop in mij werkzaam is.' (Col. 1:29). De Griekse woorden ('inspannen' en 'strijden') zijn metaforen die wijzen op zware fysieke inspanning. De eerste woord wordt gebruikt voor boeren, en het tweede voor een atleet in de Griekse Spelen. Beiden roepen het beeld op van opgespannen spieren en zweet.
Zelfs met Gods kracht, moest hij nog steeds hard werken en afzien, zonder twijfel in gebed en studie. Maar er is geen hoger doel zijn dan dat: dat iedere persoon waar we op één of andere manier verantwoordelijkheid voor dragen groeit naar volwassenheid in Christus.
Moge God ons een volle, heldere kijk op Jezus Christus geven, zodat we op de eerste plaats zelf mogen groeien in volwassenheid, en op de tweede plaats we ook anderen tot volwassenheid in Christus mogen leiden.
