Je kunt geen krant openslaan of nieuwsuitzending volgen zonder geconfronteerd te worden met de economische crisis. Veel mensen in ons land zijn geld kwijtgeraakt doordat financiële producten of instellingen niet betrouwbaar bleken. Ze hebben producten gekocht die veel grotere risico's met zich mee brachten dan ooit was verteld. Garanties van toezichthouders bleken alleen op papier te bestaan. Heel het economische systeem hapert en mensen lijken steeds minder vertrouwen te hebben in het systeem en in elkaar.
In een vrijemarkteconomie is het nodig dat kopers en verkopers alle informatie hebben over de onderliggende producten. Met andere woorden: de markt moet transparant zijn. En ook moet iedereen de vrijheid hebben om al dan niet te handelen. Bij de puinhopen van ons financiële systeem kunnen we in ieder geval vaststellen dat aan deze voorwaarden niet lijkt te zijn voldaan. Maar wat is hier nu heilzaam aan?
Het gebeurt niet vaak dat wij, West-Europeanen, slachtoffer zijn van een tekortschietende vrije markt. Het komt wel veel vaker voor dat de vrije markt veel minder vrij blijkt te zijn dan de term doet vermoeden. Denk aan de slaven op de cacao- en koffieplantages. Hebben ze de vrijheid om al dan niet handel te drijven? Alleen worden wij meestal niet op directe wijze met de tekorten van de zogenaamde vrije markt geconfronteerd. Of denk aan onze huishoudelijke apparaten die in Ghana gerecycleerd worden. De mensen daar weten niet welke immense gezondheidsrisico's zij nemen door afgedankte computers met de hand van kostbare metalen te ontdoen om daarna de restanten in de brand te steken.
In deze vastentijd is het goed om na te denken over ons eigen handelen. Doe je mee met de mensen die voor het snelle maar soms oneerlijke gewin gaan? Of vind je het ook belangrijk dat de mensen die meegewerkt hebben aan de productie van jouw kopje koffie een eerlijk loon krijgen?
