‘We gebruiken als excuus dat we niet iets aan ál het leed van de wereld kunnen doen om dan maar niets te doen, maar zolang er nog één eenzaam persoon in de buurt woont bent u niet te verontschuldigen.’
Die uitspraak heeft me hard getroffen, en nog steeds. Ik zou graag een verschil maken. Ik zou graag de balans van de ellende in de wereld een beetje naar de andere kant doen doorslaan. Maar ik zie het niet zo goed, ik zie vaak niet het verschil dat ik kan maken. Soms raak ik er ontmoedigd door, en vraag me af wat het uitmaakt. De ellende is te hardnekkig.
Maar misschien begin ik op de verkeerde plaats. Wil ik vooral de wereld verbeteren en vergeet ik mezelf. Zoals heer Coriakin zei in The Voyage of the Dawn Treader: ‘To defeat the darkness [out]there, you must defeat the darkness inside yourself.’ Misschien begint het verschil maken niet zozeer met grootse daden, maar in karakter. Misschien moet ik eerst en vooral mezelf verbeteren en het kleine stukje wereld om me heen een beetje mooier maken.
Als ik dan vanuit dat perspectief kijk, kan ik wel zien dat ik in kleine dingen een verschilletje kan maken. Bijvoorbeeld met een meisje dat ruim een half jaar bij mij woonde omdat ze door haar ouders het huis uit gezet was. De eerste keer dat ze een glas brak durfde ze het me bijna niet te vertellen. Nietsvermoedend reageerde ik heel nuchter: ‘kan gebeuren, heb je alles opgeruimd?’ Enkele glazen later vertelde ze me dat ze het bijna niet kon geloven dat ik bijna nooit boos werd. Dat maakte indruk op haar. Het maakte dat ze zich veilig voelde.
Het is echt niets bijzonders en het was al helemaal niet gepland om op die manier een verschil te maken. Het zou ook te onnozel zijn mezelf op de borst te slaan omdat ik niet boos word als er een glas breekt. Maar wat ik daardoor geleerd heb is door zelf de juiste houding te hebben en door mijn leven te delen, ik een klein verschil kan maken in de levens van anderen.
Ik zal de wereld niet veranderen, maar ik heb de hoop dat God dat wel zal doen. Daarom maakt het wel uit wat ik hier en nu doe. Daarom kan ik hier en nu een verschil maken, om te beginnen bij mezelf.
“When I was young and free and my imagination had no limits, I dreamed of changing the world.
As I grew older and wiser I discovered the world would not change –
So I shortened my sights somewhat and decided to change only my country, but it too seemed immovable.
As I grew into my twilight years, in one last desperate attempt, I settled for changing only my family, those closest to me, but alas, they would have none of it.
And now I realize as I lie on my deathbed, if I had only changed myself first, then by example I might have changed my family. From their inspiration and encouragement I would then have been able to better my country,
And who knows, I might have even changed the world.”
