Soms is het goed om eerst het slechte nieuws te horen, voordat je het goede nieuws hoort. Als iemand komt met goed en slecht nieuws, heb ik graag het slechte nieuws als eerste gehad. In het beste geval maakt het slechte nieuws het goede beter. Zo ook wanneer Paulus de situatie beschrijft (in Efeziërs 2) waarin mensen zich bevinden.
Vruchten van verlangen
Net zoals we bij Eva zien, is het voor mensen niet zo moeilijk om verkeerde verlangens te krijgen. Ook wij zien zoveel om ons heen wat er mooi uitziet, waar we weleens een hap uit zouden willen nemen. De leugen waar we steeds op vertrouwen, is dat de tegemoetkoming aan die verlangens zal leiden tot voldoening. Dat is niet waar, en zoals je ziet bij Eva leidt dit tot ongehoorzaamheid, zonde. Want die verlangens gaan buiten wetten en regels om. Wetten die God heeft gegeven worden in een oogwenk aan de kant gezet, wanneer de verleiding voor Eva te groot wordt. God zelf was aanwezig als de bron van voldoening, maar de mensen kozen ervoor om voldoening te zoeken in iets anders. Wat een belediging!
Maar op dezelfde wijze laten ook wij ons leiden door onze verlangens, negeren wat God zegt, en doen wat onszelf het fijnste lijkt. We buigen voor onszelf als hoogste koning, en nemen onze toevlucht in egoïsme. Zonde zit zo diep verweven met wie wij zijn, dat we niets anders doen dan zondigen. De wanhoop wordt pas echt duidelijk wanneer Paulus deze situatie ‘dood’ noemt. Het woord drukt heel goed uit dat wij als mensen geen uitzicht hebben, en daar zelf niets aan kunnen doen.
Hopeloos?
Gelukkig komt God dan in beeld. Paulus schrijft dat God gelovigen in Zijn grote liefde levend gemaakt heeft met Christus. Maar niet zonder prijs, want Jezus moest eerst sterven om ons vervolgens mèt Hem tot nieuw leven te kunnen opwekken. De straf die wij verdienden met onze ongehoorzaamheid werd op Jezus uitgestort, zodat wij vergeving kunnen ontvangen voor alles wat wij verkeerd gedaan hebben.
Maar hoe ontvangen wij dat alles dan? Paulus geeft het antwoord: “Door zijn genade bent u nu immers gered, dankzij uw geloof.” Geloof, ofwel vertrouwen, is hoe wij deel uit kunnen maken van die opstanding van Jezus. Maar zelfs dat geloof is een geschenk van God. Er is dus niets in onszelf waar we op kunnen vertrouwen, en daarom mogen we volledig op God vertrouwen. En zelfs dat vertrouwen wordt ons ook weer door God gegeven. Wow!
Laat het los
Het wordt duidelijk dat we niets in onszelf hebben om op te vertrouwen en aan vast te houden. Het Evangelie maakt ons los van onszelf, wetende dat God het is die ons op zal vangen wanneer we dat doen. Zolang we op iets anders vertrouwen zullen we altijd onrustig blijven, maar echte rust is te vinden in het feit dat het God is die voorziet, in ware voldoening, maar ook in onze redding. Wij komen per definitie al tekort, en het is juist door het vertrouwen op God dat Zijn grote liefde zichtbaar mag worden, ook in jouw leven.
