In deel 1 konden jullie alvast lezen wat Breezers over onderstaande vraag denken. Nu laten we politicus Kris Vleugels van C' aan het woord.
“Vande Lanotte neemt ontslag, erg ontmoedigend allemaal. Hoe moet het verder met België? Is er nog hoop?"
Van spreekwoord veranderd
Dit is een vraag waar zelfs de toppolitici en institutionele experts niet uitkomen, dus ik ga me niet wagen aan voorspellingen, maar als christen vind ik dat er een goed evenwicht moet zijn tussen solidariteit en rechtvaardigheid, tussen liefde en waarheid. Er is een oud Vlaams spreekwoord dat zegt “Liefde kan niet van één kant komen.” Daar tegenover staat de uitspraak van Jezus: “Als iemand je om je hemd vraagt, geef dan ook je jas.” Is dit toe te passen op de Belgische politiek? Wel, ik heb het gevoel dat Vlamingen al generaties lang die woorden van Jezus (onwetend en om andere motieven) hebben toegepast en nu, na 7x70x overgestapt zijn op hun oud Vlaams spreekwoord. Bij voorgaande regeringsonderhandelingen in communautair vaarwater, waren het steeds de Vlaamse politici die, in ruil voor premierschap en deelname aan de macht, door de Franstaligen op de knieën werden gedwongen en aan het kortste eind trokken, waardoor de rechtvaardigheid en de waarheid zwaar onder druk kwamen te staan (denk aan de sociale fraude, verkeersovertredingen, hoge ziekenhuisrekeningen enz., die nauwelijks worden aangepakt ten zuiden van de taalgrens en waarvoor alle Belgen betalen. We zijn zo tot een gedwongen solidariteit gekomen van bij benadering 2000 euro per Vlaming per jaar (vanaf 0 jaar oud). De PS heeft een loketdemocratie in stand gehouden (waardoor ze haar macht behoudt, want ze bindt haar kiezers aan zich) die het mogelijk maakt om een leven lang van een werkloosheidsuitkering te leven en dit van generatie op generatie. Er zijn gevallen bekend waar vader en zoon nooit gewerkt hebben voor hun kost. Een uitspraak uit het NT (Tess.) “Wie niet werkt, zal ook niet eten.” wordt er dus allerminst toegepast. Christenen moeten de solidariteit verdedigen , niet het profitariaat. Vervangingsinkomens (SZ) dienen om mensen die niet in staat zijn te werken toch een waardig leven te bieden. Daar kan een christen alleen maar ja en amen op zeggen. Maar degenen die het echt nodig hebben krijgen minder omdat anderen er misbruik van maken. Dat komt ook in Vlaanderen voor, maar bij de Franstaligen is het een systeem.
“Ik ben ook niet achterlijk”
Om dan nu mijn baard te laten staan tot er een regering is, waartoe wordt opgeroepen, heb ik niet veel zin in. Ik wil een regering, die slagkrachtig is en de onrechtvaardigheden rechttrekt, om dan te kijken waar we onze landgenoten - van waar dan ook - kunnen helpen (solidariteit). Ik hou van de Walen en de Brusselaars en ik wil ze helpen, maar ik ben ook niet achterlijk.
De splitsing van dit land zou een trieste capitulatie zijn, die zou bewijzen dat een eerlijke verdeling van middelen en bevoegdheden niet mogelijk is. We hebben een uittredende regering die ondertussen al bijna een jaar – sinds de ontbinding van het parlement na de uitstap van Open VLD in 2010 – goed werk verricht, maar enkel kan functioneren met een parlement dat haar bevoegd houdt. Verkiezingen zouden nog grotere problemen veroorzaken dus, met wellicht een nieuwe financiële en economische crisis tot gevolg (door buitenlandse speculanten waar een regering maatregelen tegen kan nemen, maar als die geen parlement heeft om haar die bevoegdheid te geven...).
“Op hoop van zege(n)”
Enige mogelijkheid: verder onderhandelen tot er een eerlijke oplossing uit de bus komt. En zeker niet rap rap toegeven en Vlaanderen weer eens uitverkopen omdat België anders in moeilijkheden komt. Wie het meest belang heeft bij het behoud van België (lees: de Franstaligen) moet nu maar eens uit zijn pijp komen. En dan moet iedereen bereid zijn de scherpe kantjes van zijn eisenpakket af te vijlen, om tot een goede onderhandelde oplossing te komen. Als dit land uit elkaar valt, zal de verantwoordelijkheid zwaar op de schouders van de Franstalige onderhandelaars rusten...
Op hoop van zege(n).
PS. Bidden kan geen kwaad...
(Door: kris Vleugels)
