Ik hou niet van kerst. Ik hou al heel lang niet van kerst. Ik hou niet van die donkere tijd waarin om 4 uur de lampen al aan moeten en je 's ochtends nog in het donker weg moet. Ik hou niet van kitsch, ik hou niet van sentimentele liedjes, en van de hele show erom heen. Het is gewoon mijn ding niet.
Ik heb heel wat tegen de hele ker(st)mis aan geschopt, vooral als tiener sloeg ik het liever over.
Een jaar heb ik zelfs gekozen om te werken met kerst. Als vakantiewerk werkte ik met gehandicapte mensen, en het leek me leuker en nuttiger hen uit bed te helpen dan de zoveelste voorspelbare preek te horen. Zo konden mijn collega’s ook meer tijd bij hun gezin zijn.
Maar eerlijk is eerlijk, juist omdat het mijn ding niet was en omdat ik de inhoud miste heb ik ook zo goed als elk jaar mijn best gedaan om de betekenis van kerst naar voren te laten komen. Ik heb kerst-kapels georganiseerd op de ETF, de ‘meditatie’ verzorgt voor een zoekers-gerichte kerstnachtviering, de zangdienst geleidt ...
Elk jaar heb ik echt mijn best gedaan en elk jaar wil ik dat opnieuw doen. Ik wil geen energie meer besteden aan te zeggen hoe het niet moet, ik wil liever experimenteren met hoe het ook kan (dat Kerst voor mij in de zomer valt is al een geweldige verbetering).
Want ik hou van kerst. Ik vind de incarnatie, de menswording van Christus magnifiek mooi. Ik wil herdenken dat God de geschiedenis in stapte, dat hij een van ons werd.
Dat wil ik vieren!
