Een paar dagen geleden werd ik op mijn werk gevraagd om mee te helpen met een dom administratief werkje, het was 10 minuten voor ik naar huis zou vertrekken, maar ik heb inderdaad die 10 minuten even meegeholpen. Blijkbaar was er een deadline voor dit werk die iemand uit het oog was verloren.
Kilo’s chocolade
De volgende dag kwam ik aan op het werk en kreeg ik de vrolijke mededeling dat er een beloning was gegeven voor iedereen die hieraan mee had gewerkt. Een gigantische (5 kilo) mand met artisanale pralines. Ik keek blij, maar zei meteen, cool, maar ik heb maar 10 minuutjes geholpen!
Mijn tegengesputter werd niet aanvaard en ik heb dan onder dwang maar geholpen met het legen van de mand gedurende de rest van de week. Ik kreeg evenveel beloning als de anderen die hier 2 à 3 uur aan meewerkten.
Waarom? Omdat er genoeg chocolade was voor iedereen, en dat een week lang.
Het koninkrijk der hemelen
Want het Koninkrijk der hemelen is als een heer des huizes, die 's morgens vroeg eropuit ging om arbeiders voor zijn wijngaard in te huren. Nadat hij het met de arbeiders eens geworden was voor een penning per dag, zond hij hen zijn wijngaard in. En toen hij omstreeks het derde uur eropuit ging, zag hij anderen werkloos op de markt staan. Ook tegen hen zei hij: Gaat u ook naar de wijngaard, en ik zal u geven wat rechtvaardig is. En zij gingen. Toen hij nogmaals eropuit gegaan was, omstreeks het zesde en het negende uur, deed hij hetzelfde. En toen hij omstreeks het elfde uur eropuit ging, vond hij weer anderen werkloos staan en hij zei tegen hen: Waarom staat u hier heel de dag werkloos? Zij zeiden tegen hem: Omdat niemand ons ingehuurd heeft. Hij zei tegen hen: Gaat u ook naar de wijngaard en u zult ontvangen wat billijk is. Toen het avond geworden was, zei de heer van de wijngaard tegen zijn rentmeester: Roep de arbeiders en geef hun het loon, te beginnen bij de laatsten, tot de eersten. En toen zij kwamen die omstreeks het elfde uur ingehuurd waren, ontvingen zij ieder een penning. En toen de eersten kwamen, dachten zij dat zij meer ontvangen zouden; maar ook zij ontvingen ieder een penning. Toen zij die ontvangen hadden, morden zij tegen de heer des huizes en zeiden: Deze laatsten hebben maar één uur gewerkt, en u hebt ze gelijkgesteld met ons, die de last van de dag en de hitte verdragen hebben. Maar hij antwoordde en zei tegen een van hen: Vriend, ik doe u geen onrecht; bent u het niet met mij eens geworden over een penning? Neem wat van u is, en vertrek. Ik wil aan hem die het laatst kwam, hetzelfde geven als aan u. Of is het mij niet geoorloofd met het mijne te doen wat ik wil? Of bent u afgunstig omdat ik goed ben? (Uit Mattheüs 20)
Wow!
