De Breeze redactie heeft een gesprek met Liesbeth Ronsmans naar aanleiding van de controverse in de uitzending Peeters & Pichal over het gebruik van de uitspraak 'genocide' in het kader van abortus.
Breeze Redactie: "Liesbeth, onlangs was je te gast in het radioprogramma van de Evangelische Radio en Televisie Stichting (ERTS). Je vergelijking tussen abortus en een genocide heeft veel stof doen opwaaien. Een aantal politici hebben je uitspraak 'dom' genoemd hebben. Wat doet dit met je?"
Ik heb de politicus in kwestie gemaild en gevraagd waarom hij mijn uitspraak dom vond en hij heeft niet geantwoord. Ik besef dat het woord genocide misschien een beetje ongelukkig gekozen was, maar tegelijkertijd heeft het veel mensen wakker geschud. Onze maatschappij is nu eenmaal bezig met het massaal uitroeien van onschuldige burgers op basis van hun leeftijd (ongeborenen), omstandigheden van conceptie of zelfs handicaps. Ik zou daar mooie, verhullende termen op kunnen plakken om mensen hun geweten te sussen maar abortus is nu eenmaal een harde realiteit.
Breeze Redactie: "Waarom ben je zelf zo heftig betrokken bij deze actie? Het lijkt precies of jij hier nabij mee geconfronteerd bent geweest?"
Mijn eerste confrontatie met abortus was een drietal jaar geleden toen ik een foto zag van een gaborteerd kindje. Ik was in shock: ‘Gebeurt dit echt elke dag 54 keer in België alleen al?’. Naar aanleiding daarvan ben ik me actief gaan inzetten voor de pro-lifebeweging, en elke dag opnieuw zag ik hoe vrouwen lijden en rouwen en psychologische problemen hebben na abortus. Dat heeft me alleen maar gesterkt in mijn overtuiging dat abortus een schending van mensenrechten is, zowel van die van de vrouw als die van het ongeboren kind.
Breeze redactie: "Het valt op dat er zeer veel jongeren betrokken zijn in dit project. Hoe kan je dit verklaren?"
Ik denk dat veel jongeren vandaag de dag niet meer zomaar slikken wat de media hen voorschotelt. Ze denken zelf na, en zien zelf in hun naaste omgeving wat een impact abortus op vrienden, familie, kennissen,… heeft. Dan kunnen we er niet meer omheen dat abortus onze maatschappij kapotmaakt, en ik denk dat jongeren vaak vanuit die motivatie meedoen.
Breeze Redactie: "Wat hoop je op 25 maart 2012 te bereiken met deze actie?"
Wat we al sinds de eerste editie van de Mars voor het Leven in 2010 wilden bereiken: de schoonheid van het leven vieren en mensen sensibiliseren rond abortus. Er is veel te weinig informatie over wat abortus is, hoe het in zijn werk gaat en wat de mogelijke gevolgen zijn. Het is dringend tijd dat daar verandering in komt, en hopelijk is de Mars voor het Leven daarin een mooi begin.
www.marchforlife.be (The Right to a Birthday)
