Een van de redenen waarom mensen nooit tot geloof in God willen komen, is omdat ze niet omkunnen met het lijden in deze wereld. Hun eigen lijden en zo veel pijn, honger en gruwel in deze wereld kunnen ze niet rijmen met een Almachtige, Goede God. Maar het kan ook omgekeerd werken. Mijn persoonlijke lijden heeft me net dichter bij God gebracht. Doordat ik gedwongen was te zien hoe kil en leeg de wereld waarin ik leefde was, hoe kil en leeg ik zelf was, gingen zinnen als: “Freya, God is hier, en Hij wilt je zeggen dat Hij van je houdt” door merg en been. Als ik denk aan het doorwandelen van die Valley of Death zonder Zijn staf die mij beschermt, zonder zijn troostende hand die de mijne stevig vasthoud, gaat er een rilling over mij heen!
Vrijheid!
Maar, ik kan natuurlijk heel goed begrijpen dat mensen vragen, en die vraag heb ik mij ook gesteld, “hoe kan een almachtige, perfect goede God toestaan dat er zo veel mensen sterven aan aids, honger, … ." Als christen kennen we allemaal wel het antwoord daarop: God heeft ons gemaakt met vrijheid, zodat we geen robots zouden zijn, maar in staat zouden zijn om voor Hem te kiezen, te kiezen voor wat goed is, te kiezen om lief te hebben (zonder keuze zou het geen goedheid of liefde zijn. Dan zouden we ook kunnen zeggen dat een plant goed is omdat hij geen oorlog voert, terwijl hij het simpelweg niet kan).
Als je voor Hem kunt kiezen, kan je bijgevolg ook tegen Hem kiezen. Dat heeft de eerste mens gedaan, en nog steeds hebben we de keuze om tegen Hem te kiezen en ook elkaar kapot te maken, hetgeen we als mensheid lustig doen. Toegegeven, als je nagaat is het meeste van ons lijden gevolg van onze eigen zonde of de zonde van een ander mens. Er is immers genoeg voedsel in de wereld voor iedereen, en er bestaan ook manieren om aids niet door te geven.
En kindjes met een handicap?
Maar toch is er nog een ander soort lijden, lijden dat niet het directe gevolg is van elkaar ‘den duvel aandoen’. En daar gaat deze preek over, met als heel concrete vraag: “Waarom is dat onschuldige baby’tje met een zware handicap geboren, God kon dat toch tegenhouden?”. John Piper geeft een dieper, genuanceerder, en vooral enorm aanbiddend antwoord op lijden dat alles in een juist perspectief zet, met Jezus als ZON in ons zonnestelsel, en waar alles, maar dan ook alles, rond Hem en de glorie van Zijn naam draait.
Klik hier om de preek te bekijken
Een mooie extra
Als extraatje dit liedje van Andrew Peterson, met een prachtige getuigenis over een vrouw die in het diepst van haar lijden God aanbid:
