Wojdan Shaherkani, heet ze. De eerste judo-deelneemster in London die vandaag (03/08/2012) op bevel van Saoudische geestelijke leiders eigenlijk had moeten vechten gekleed in een Islamitische hijab. Een hijab is een loshangend kledingstuk dat een voordeel geeft in een judo-gevecht omdat tegenstanders haar kleding dan niet kunnen gebruiken als hefboom in het gevecht, iets wat bij judo een algemeen aanvaard gebruik is. Als compromis stelde de Olympische autoriteiten voor om haar te laten vechten met een hoofddoek op, iets waarmee ook haar tegenstandsters konden akkoord gaan. In de eerste ronde ging de 16-jarige sportvrouw al onderuit tegen de Puerto Ricaanse Melissa Mojica.
Geloof of democratie
Ik weet niet of jullie de problematiek kennen die zich op dit ogenblik afspeelt rond de Chick-fil-A-keten in de US. Er werd in de Amerikaanse media opgeroepen om die keten te boycotten omdat de eigenaar ervan zich tegen het homohuwelijk heeft uitgesproken. Van weeromstuit werd er door christenen opgeroepen om dan maar allemaal daar hun eten te gaan bestellen en het spel van de confrontatie zit op dit ogenblik op de wagen.
Als je hier dieper op ingaat zie je in de VS iets gebeuren wat in Europa, en natuurlijk in het bijzonder in België, al langer gebeurt: de keuze tussen geloof of democratie als basis van gezag. Geloof is niet democratisch, het heeft zijn principes nooit voorgelegd aan de samenleving als iets waarover gestemd is door de bevolking en iets dat zich niet laat bijsturen door de maatschappij waarbinnen ze zich manifesteert. Christenen baseren hun keuzes op de Bijbel, niet op de publieke opinie. En dat botst natuurlijk tegen het relativisme van onze seculiere cultuur.
De hoogste prijs
Het is een teken des tijds als een jonge moslim-atlete meer waarde hecht aan haar religieuze waarden dan het christelijke land dat haar gastheer is in deze competitie. De christelijke beweging kwam tot stand door mannen en vrouwen die de hoogste prijs betaalden voor hun overtuiging.
“En zij lieten zich door hem overtuigen; en toen zij de apostelen bij zich geroepen hadden, geselden zij hen en geboden hun dat zij niet zouden spreken in de Naam van Jezus, en zij lieten hen gaan. Zij dan gingen weg uit de tegenwoordigheid van de Raad en waren verblijd dat zij waardig geacht waren, omwille van Zijn Naam smaadheid te lijden”. (Hand 5, 40-41)
En daarna, staat er:
“En zij hielden niet op iedere dag in de tempel en bij de huizen onderwijs te geven en Jezus Christus te verkondigen”. (Hand 5, 42)
Moedig engagement
Moeten wij niet ook wat meer het moedig engagement van deze eerste christenen navolgen? Want wat zal anders met onze samenleving, met onze geloofsvrijheid, met onze nog steeds christelijk gekleurde Belgische/Europese waarden en normen gebeuren? De democratie waarop men roept om keuzes te maken is er gekomen dankzij de christelijke basis van onze maatschappij, het omwisselen van deze twee is vernietigend voor onze toekomst.
Heb jij vandaag al gebeden voor een geestelijk ontwaken van ons continent?
