Noach. Een man naar Gods hart die de opdracht kreeg een ark te bouwen. Een zondvloed zou komen om de verdorvenheid van de wereld te vernietigen en terug rein te maken. Opnieuw beginnen met het gezin van Noach. Ik ga het eerlijk spelen. Ik heb het verhaal van Noach recent niet gelezen en heb dit na de film ook nog niet gedaan. Op deze manier ben ik benieuwd wat ik eruit gehaald heb, wat ik onthouden heb van mijn zondagsklasverhalen. In hoeverre mijn fantasie zelf al niet aan de haal is gegaan zonder ik er erg in had.
Mijn eerste indruk
Mijn 1e indruk van de film? Wauw. Toch wel. Het sci-fi gehalte moet niet onderdoen voor andere goeie films in het genre! Durf ik Transformers te vermelden? Ergens wel. Ik ben dol op sci-fi en wat voor mij sci-fi helemaal afmaakt, is het verhaal. Diepgang, verder kunnen denken. Wat je ziet is daarom niet meteen hoe het is. Symboliek, gevoelens,… die je niet kan uiten met woorden en zoveel beter met beelden. Niet altijd. Soms.
Mijn christelijke indruk
Mijn ‘christelijke’ indruk van de film? De film zorgt er bij mij voor dat ik kan gaan inbeelden hoe het kon geweest zijn. Nee, daarom niet die sci-fi stukjes.. maar toch! Hoe ze Adam en Eva hebben afgebeeld? Schitterend! Puur, smetteloos, licht,… niet alleen fantasierijk, maar ook zo veel omvattend! Het laat Adam en Eva tot wie ze zijn zonder kleur of ras. Geef toe, heb je je nooit eens afgevraagd hoe de allereerste mensen eruit hebben gezien? Het beeld van God staat er geschreven in de Bijbel… dat maakt je toch curieus? Heeft deze film je nu gedwongen tot een beeld van Zijn Schepping? Voor mij niet. Ik ben gepakt door de puurheid én de vrijheid waarmee ik Adam en Eva nu nog kan inbeelden.
Ik bedoel voornamelijk de rauwheid van de verdorven wereld. Hoe kon God zoveel mensen uitroeien? Niet iedereen was toch slecht? Wat met de onschuldigen? Aan de andere kant toont de film dan weer een kant van Noach die deze vragen beantwoordt door hem te laten doordraaien. Hij wordt gek. Hij gaat 2 pasgeboren baby’s vermoorden. Zijn kleindochters. Omdat Gods bedoeling zou zijn dat de mensheid stopt. In elke mens zit slecht. Ook in Noach, ook in zijn gezin. Dus moeten ook zo gestraft worden zoals al de rest. Op zich een pure gedachte. Het besef van Noach wie hij is. Maar de film staat er zo lang bij stil, dat zijn gezin zich tegen hem keert om zichzelf te beschermen. Daar mis ik dan weer het vertrouwen in God. Noach interpreteert de dromen van God op zijn manier. Noach zegt dat de gehele mensheid weg moet, zonder zich af te vragen of dit écht is wat God wil. God toont wonderen door bossen te doen groeien zodat ze hout hebben voor de boot, wonderen zodat de regen komt en wonderen dat alle dieren twee aan twee uit zichzelf afkomen. Maar het échte wonder is toch het geloof van Noach? Dat God iemand aanduidt in wie Hij Zijn welbehagen vindt? Noach was een Godsman. Ik vind ‘m heel kwetsbaar overkomen en ietwat zwak in zijn geloof. Dit is echter mijn persoonlijke mening en interpretatie van Russel Crowe’s vertolking van Noach.
De waarheid bestaat (niet)
Heel belangrijk is de insteek waarmee je naar de cinema gaat. Ga je omdat je jouw eigen geloof, waarden en normen weerspiegeld wil zien? Maak dan zelf je film. Ik geloof dat we het er over eens kunnen zijn dat interpretatie overal zit, ook in ons pogen tot zwart-wit, radicaal en puur geloven. Dit is echter niet iets om lichtzinnig over te gaan. Erkennen dat DE waarheid aan de ene kant inderdaad bestaat (Jezus), maar aan de andere kant niet bestaat (de manier waarop jij je wetjes vormt en regeltjes en invulling geeft aan de lege spaties tussen verhalen, woorden, mensen…). Zeker niet lichtzinnig, want dit is waarom alles scheurt. Waarom mensen kwaad worden, ruzie maken en uiteengaan. Ongeacht ze wél DE waarheid onderschrijven, kunnen ze niet rond die andere vele waarheden. Niet zo simpel in ieder geval om te kiezen wat bij DE waarheid hoort en wat minder belangrijk is en dus geen reden zou mogen zijn om over te vechten. Ik struikel hier al langer over.
Waar staat het? Genesis 6-9
