Ik vroeg me af wat voor obstakels ik allemaal zou tegen komen als ik zelf besloot om al dan niet te vasten. Daar kwam deze "note to self" uit voort: "Als je besluit om te gaan vasten..."
Vijf punten, aan mezelf geschreven.
1. "Ik ga even wat heiliger leven."
Als je besluit om te gaan vasten van iets dat sowieso slecht voor je is, overweeg dan serieus om er helemaal mee te stoppen. Anders komt het er op neer dat je tijdelijk wat minder zondigt en dus daarna weer wat meer ... Onderzoek je hart.
2. "Kijk iedereen, ik vast ook mee!"
Als je besluit om te gaan vasten, ga dat dan alsjeblieft niet overal verkondigen. Niets is zo ondermijnend van je vasten als het openbaar en trots gaan verkondigen hoe goed je wel bezig bent. Om praktische redenen moet dit soms natuurlijk wel (bvb ivm beschikbaarheid). Onderzoek je hart.
3. "Vasten, ja, gezellig toch?"
Als je besluit om te gaan vasten, bedenk dan even voor jezelf waarom je dat doet. Uiteraard kun je je laten inspireren door anderen, maar laat je niet meeslepen met de massa om dan halverwege op te houden omdat je toch niet wist waarom je dit deed. Onderzoek je hart.
4. "Nee, ik ben daar niet mee grootgebracht."
Als je besluit om niet te gaan vasten, omdat je het te katholiek, te populair, te nieuw of te oud vindt, bedenk dan even dat dit in de eerste plaats iets tussen jou en God is. Doe je niet mee, doe dat dan ook zonder anderen een oordeel te geven. Onderzoek je hart.
5. "Ik verdien het om het even met minder te doen."
Als je besluit om te gaan vasten, omdat je vind dat je boete moet doen voor je foute levensstijl, denk dan twee keer na. Je zult er inderdaad iets van voelen, en het zal best lastig zijn, maar ga niet vasten om jezelf te kwellen of straffen. Voor die foute levensstijl zijn andere oplossingen, waarbij Gods genade een grote rol speelt! Onderzoek je hart.
