Ze trouwen op 29 april. Wie? (Grote verontwaardiging:) Kate Middleton en de Britse prins William natuurlijk. Op niet minder dan drie Vlaamse zenders zal het huwelijk gelijktijdig rechtstreeks uitgezonden worden. Het wordt ongetwijfeld het: ‘Huwelijk van de Eeuw’. The Washington Post publiceerde ter opwarming van zijn lezers een artikel dat in Vlaanderen misschien nog de wenkbrauwen zou doen fronsen. Niet omwille van het belang van de inhoud, maar wel omdat de mensen zich hier zouden afvragen waarmee de journalisten van vandaag zich moeien. En toch!
De titel was alleszins een aandachtstrekker: “Maagdelijkheid van de UK koninklijke bruid niet langer een punt”. Het erop volgende verhaal begon zo. ‘LONDON – In 1981 legde de oom van prinses Dianne een publieke verklaring af om te antwoorden op de Grote Vraag: Ja, ze was nog maagd.'
Hoeveel verschil één enkele generatie toch uitmaakt. Vandaag is er haast geen mens meer die het feit in vraag stelt dat prins William en Kate Middleton al samen geleefd hebben van tijdens hun studietijd. Sommige historici stellen zelfs dat het hoog tijd is dat mensen van koninklijke bloede de preutsheid van de tijd van Dianna’s huwelijk van zich af schudden. Toen al was de pil decennia lang in omloop en was de tijd dat de vrije liefde Europa veroverde al heel oud nieuws. En ook toen al was toevallige seks een sociaal algemeen aanvaard fenomeen, zelfs in het traditionele ‘upperlip’-Groot-Brittannië.
Wat ook interessant was in het verhaal is dat in het hele verslag absoluut geen enkel woord voor kwam dat te maken had met religie of geloof. En dat terwijl dit grootste huwelijk-van-de-eeuw gaat over het huwelijk van de toekomstige “Verdediger van het Geloof’ (William wordt als hij koning wordt hoofd van de Anglicaanse Kerk) en gepaard gaat met een rituele plechtigheid in de belangrijkste kerk van de natie. Een onbelangrijk thema?
Onbelangrijk? We leven inderdaad in een interessante tijd wat betreft de Kerk van Engeland. Zou er immers iemand in die postmoderne Anglicaanse Kerk durven opstaan en luidop het samenwonen van het koppel klasseren onder de term ‘zonde’? Of volg jij ook de redenering die in het artikel van The Washington Post wordt geformuleerd: “De hedendaagse tolerantie waarvan William en Middleton blijk geven in de organisatie van hun leven, zeggen velen, voert het Huis van Windsor eindelijk de hedendaagse samenleving binnen. Gedeeltelijk kan dat te doen hebben met de heel openlijke blijken van ontrouw die in het rampzalige huwelijk van Charles en Diana aan het licht kwamen en die de koninklijke familie tot op zijn grondvesten deden daveren”. Een ander stemgeluid, dat van de historica Deborah Cohen, stelde: “Het is een slimme opfrissing van het beeld van het koningshuis. Er moet vanaf nu niet langer geïnvesteerd worden in het bewaren van de anachronistische beeldvorming of in het tegemoet komen aan de verwachtingen van het publiek in verband met hun seksuele politiek”.
En toch, ergens in het redactiekantoor van The Washington Post, was er een eindredacteur die het gezonde verstand – of misschien de moed – had om dit verhaal te plaatsen in een katern dat de titel had “On Faith”, “Over Geloofszaken”. Ik denk dat hij gelijk had.
