Hoe mooi een Champions League wedstrijd voor Spaanse, Italiaanse, Engelse topclubs kan zijn, hoe triestig is het voor onze Belgische clubs. De 7-0 blamage van Genk tegen Valencia heeft nogmaals bewezen dat wij, Belgen, eigenlijk niets te zoeken hebben in Europa’s mooiste competitie. Laten we eerlijk zijn, de laatste jaren hebben onze Belgische ‘topclubs’ er niet veel van gebakken. Voorzitter Houben van Racing Genk liet dit ook in de kranten optekenen: “De Champions League is een niveau te hoog, voor al de Belgische clubs is het onmogelijk om mee te doen en die kloof zal de eerste jaren niet gedicht worden.” Een ‘grote man’ die zegt waarop het slaat: Wij Belgen kunnen niet mee in de hoogste Europese competitie, we zijn daar niet goed genoeg voor.
Waarom spelen ze er zo graag?
En toch, elke seizoen weer strijden ze voor dat fel begeerde ticket, goed wetende dat ze daar niet veel kunnen waarmaken. Oké, in sommige wedstrijden lukt het ze wel eens een fijn resultaat neer te zetten waarmee ze jan en alleman verbazen maar laten we eerlijk zijn, dat is meer te wijten aan de geluksfactor dan aan ons niveau. Waarom spelen ze daar dan zo graag? Het zal wel iedere profvoetballer zijn grote droom zijn om eens tegen de Messi’s van deze planeet te spelen, maar vooral het grote geld dat daarmee gepaard gaat zal hun oogjes wel doen fonkelen.
It's all about the money
Geld, als je dat woord laat vallen spitsen ze allemaal hun oortjes. Topvoetbal (topsport in het algemeen) gaat gepaard met geld. Voor tientallen miljoenen worden spelers verhandeld en wordt prijzengeld uitgedeeld, wat is het uiteindelijke gevolg? Ze willen nog meer geld! Waarom betalen clubs hun spelers een extra premie als ze goed spelen of een goed resultaat neerzetten? Als ze nu eens geld zouden aftrekken voor elke slechte prestatie. Laat ze hun geld verdienen, dan zouden we al wat betere resultaten krijgen. Hoe veel ik ook van sport hou, it’s all about the money en dat maakt de sport spijtig genoeg kapot.
