Door de Waarom Kerst?-actie tijdens kerst 2008 heeft zowat iedereen de dvd van deze film wel een keertje zien passeren. Hoewel het mij een hele mooie actie leek, hield ik mijn hart toch vast. De onfeilbaarheid van de Bijbel is één zaak, maar de onfeilbaarheid van een Bijbelverfilming is iets heel anders. Er zijn pogingen waarbij men iets te eigentijds wilde zijn (bv. Jezus in jeans) en pogingen die dan weer erg mystiek wilde overkomen (bv. Jezus met een lichte gloed rond z'n hoofd). Deze poging bleek van beide markten thuis te zijn.
De drie vakidioten
Zoals het een goede Hollywoodfilm betaamt, moet de kijker van tijd tot tijd even op adem kunnen komen. Het kerstverhaal is op zichzelf niet echt wat je noemt erg luchtig, dus je zou denken dat het voor de makers niet simpel moet zijn geweest om dit voor elkaar te krijgen. Fout gedacht! De dankbare slachtoffers zijn: Balthasar, Melchior en Gaspar, beter bekend als de Drie Wijzen/Koningen, in hun noeste achtervolging van de ster. Ze worden gepresenteerd als regelrechte vakidioten, die met veel tegenzin hun teerbeminde boeken en labo's achterlaten voor hun queeste. Te pas en te onpas wordt de miserie van Jozef en Maria afgewisseld door enkele fratsen van deze drie notabelen.
Tale Kanaäns
Bij een verfilming van een Bijbelverhaal is het de kunst om rondom het oorspronkelijke verhaal een iets of wat vlotlopende verhaallijn te breien. Zo hebben ze in deze film, om de reis van Jozef en Maria iets interessanter te maken, een scène bedacht waarbij de ezel (met Maria erop) bij de oversteek van de Jordaan volledig door het lint gaat als hij een slang in de gaten krijgt. Maria tuimelt het water in en Jozef mag de held spelen. De film zit vol met deze opvullende scènes, die uitgezonderd het voorbeeld, niet te erg bij het haar getrokken zijn. Het probleem zit 'm eerder in de originele scènes, zoals de bezoekjes van Gabriel of de historie met Zacharias. Ook al ken je het originele verhaal voor geen meter, je kunt ze er zo uitpikken. De acteurs zetten plotseling een erg plechtige blik op en drammen woordelijk de zinnetjes uit een of andere zwaar ouderwetse Bijbelvertaling af. Beeld je hierbij nog een Gabriel in die veel weg heeft van een overjarige hippie en het plaatje is compleet.
Toch was de film ook geen complete teleurstelling. Ik kreeg weinig affiniteit met de hoofdpersonages (ondermeer door de bovenstaande fratsen), maar de schets van de leefwereld en tijdgeest heeft wel enige indruk op mij gemaakt. De komst van de Messias kwam niet uit het niets. De verwachting van de Joden, de onderdrukking van de Romeinen, Herodes die het zwaar op z'n zenuwen krijgt met al die profetieën; het wordt allemaal netjes, geloofwaardig en gevarieerd in beeld gebracht. De boeventronies van Herodes en zijn zoon vond ik dan wel weer iets erover. Al bij al vond ik het een weinig inspirerende prent. Het was wel leuk om die oerbekende verhalen nog eens in een nieuw jasje uitgebeeld te zien.
Score: 2,5/5
The Nativity Story - Catherine Hardwicke (New Line Cinema, 2006)
