Tenzij je op een eiland woont (of geen profiel op Facebook hebt) zal het je niet zijn ontgaan: Uriël Denivelle werd bij de EO genomineerd voor de titel van “Beste jeugdleider”. Via likes op Facebook en reacties op de website van de EO kon je stemmen wie van de vijf genomineerden die titel volgens jou het meest waard is.   

Johannes De Munter was degene die bij de EO aanklopte om Uriël te nomineren voor deze titel. Met zijn beschrijving dat Uriël “een echt vaderfiguur” is zullen ze bij de EO wel even gelachen hebben maar uiteindelijk kozen ze hem toch als één van de beste vijf inzendingen. 

Een SMS van Uriël:  “wat heb jij en Johannes nu weer bekokstoofd?”. En dat terwijl ik er niets mee te maken had! Ofja… ik had Johannes misschien een beetje aangemoedigd bij het insturen van zijn nominatie… maar dat was al! 

’s Avonds op een vergadering zag ik Uriël die toch wat geworsteld had met deze nominatie: “Die worsteling heeft niet lang geduurd als je opeens beseft dat dit een unieke kans is voor het jeugdwerk in België. Gebed opent nieuwe zienswijzen!”. Ook het feit dat de Nederlandse jeugdleiders “vet campagne aan het voeren waren” scheen te helpen. 

De tientallen mensen die hun stem voor Uriël via de EO-website motiveerden en meer dan 300 mensen die hem via Facebook steunden stemden Uriël naar het podium van de EO-jongerendag. “Het zal in mijn voordeel gespeeld hebben dat ik vaak regionaal werk als jeugdwerker” reageert Uriël.  Zaterdag zal hij samen met twee andere jeugdleiders voor 30 000 jongeren staan. Daar zal Manuel Venderbos, voorzitter van de EO-jury de winnaar bekend maken. 

Uriël is project leider van de Breeze Awards 2012, een event waarbij jonge christenen hun hedendaagse 'helden' bedanken. Toen we in 2010 het event voor het eerst organiseerden kon hij de interne worsteling van de genomineerden niet altijd begrijpen: “Ten slotte, de eer gaat duidelijk naar God die alles mogelijk maakt in hun leven, niet? Maar nu ik zelf genomineerd ben bij de EO-Jongerendag, begrijp ik hun gevoel wel.”

Het verhaal van Mozes is voor Uriël een waarschuwing voor hem als leider en voor elke leider: “Er wordt duidelijk aangegeven dat hij het land niet in mag door zijn trots. Dit doet mij nadenken.” Toch merkt hij ook dat we in België vaak gedwongen worden tot valse bescheidenheid: “Dat vind ik even erg als ijdelheid of trots! Het is belangrijk te roemen in Christus, maar net zoals wij het normaal vinden kinderen te bevestigen, hebben volwassenen ook bevestiging nodig. Ja, ook ik. Ja, ook jij.”

Uriël is geen alledaagse naam en gezien de vele spotnamen had hij daar vroeger ook echt problemen mee. Toen heeft hij ontdekt dat Uriël “God is mijn licht” betekent, “Hij werd ook mijn licht. Ik ben geen licht op zich maar GOD is mijn licht!” 

Ook via de Facebook van Breeze hebben we massaal campagne gevoerd. Waarom? Omdat Uriël een onmisbare medewerker is. 

Uriël, ik spreek namens al je Breeze collega’s als ik zeg dat we je enorm dankbaar zijn voor het werk dat je verricht voor de bouw van Gods koninkrijk hier in België. Namens ons allemaal: dat je in de deze vreselijke drukte van het einde van het schooljaar, je studies, Belgen naar EOJD, de Breeze Awards én je persoonlijk leven deze zaterdag eens écht in de bloemetjes gezet mag worden!