De politieke chaos in België lijkt even te gaan rusten. Ondertussen kan iedereen zich bezinnen over de toekomst van ons land en de felbevochten verkiezingsstem. Hoe staan wij als christenjongeren hierin? De redactie is benieuwd hoe franstalige christenjongeren in deze onstabiele tijden staan en denken. Wij hebben een gesprek met Marie-Anne Manandise, een Waalse christen uit Braine-le-Château (Kasteelbrakel).
Marie-Anne omschrijft haarzelf als halfkatholiek (van traditie) en halfprotestant (van hart). Aan de ene kant is Marie-Anne gedoopt als katholiek en heeft ook haar plechtige communie gedaan. Zij zingt nu in het koor van de parochie en begeleidt hen met haar dwarsfluit. Aan de andere gaat zij vanaf haar zesde jaar naar evangelische jeugdkampen en was zijn ook lid van de GBU (de Waalse tegenhanger van Ichtus). Zij onderhoudt nauwe banden met een evangelische kerk in Braine-l’Alleud. Zelf woont zij in Braine-le-Château, een middeleeuwse dorp in Waals Brabant vlak aan de taalgrens. Zij is werkzaam bij de Belgische staat, en dit nu al acht jaar als vertaalster.
(Marie-Anne in het koor van de lokale parochie - rechts)
BreezeRedactie: Marie-Anne, waar word jij passioneel over?
M-A: "Ik heb 2 passies in het leven: eerst en vooral mijn God - Hij is mijn “zwaartepunt”, mijn “kompas”. Mijn tweede passie is mijn liefde voor paarden en dus ook paardrijden. Met paardrijden kan ik genieten van de symbiose tussen alle elementen van de schepping: natuur, dier en mens."
BreezeRedactie: Hoe zou jij het leven van een Franstalige jongere in België willen omschrijven? Is dit hetzelfde voor een christenjongeren in Wallonië?
M-A: "Ik denk niet dat het leven van een Franstalige jongere veel verschilt van die van een Vlaming. Jonge mensen willen carrière, geld, succes, macht, een mooie auto, zich amuseren en van het leven genieten. “Laten we eten en drinken, want morgen sterven we” (Jesaja 22:13). Hun verlangens zijn in essentie materiële verlangens voor zichzelf en voor het “nu", "meteen”. Wat christenjongeren betreft is het helemaal anders, of het zou in principe anders moeten zijn. Wij verlangen naar het eeuwige leven met God en met onze broers en zussen in Jezus. Hier op aarde moeten we dan ook voor onze “hemelse familie” zorgen en echte liefde hebben voor iedereen, ongeacht je Vlaming, Waal, zwart of blank bent. "
BreezeRedactie: Voor welke uitdagingen staan jonge franstalige christenen?
M-A: "De waarden van de maatschappij zijn de laatste decennia helemaal strijdig geworden met de waarden van het evangelie en de wetten van onze God. Meer dan ooit is het een echte challenge om christen te zijn EN te blijven. De kerken lopen stilaan leeg (bij ons katholieken in ieder geval), dat is ook een uitdaging."
BreezeRedactie: Welk initiatief, genomen door christen jongeren, ben jij trots op?
M-A: "Ik vond “Toussaint 2006 - Venez et voyez (Kom & Zie)” een bewonderenswaardig initiatief. Dit "feest” vond plaats in Brussel, het hart van België en van Europa. Het was een mooie gelegenheid om te tonen dat we trots zijn op ons geloof."
BreezeRedactie: Hoe kijk jij als christen naar de politieke situatie van België?
M-A: "Als christen droom ik van de eenheid van België zoals in het begin: 1 land, 1 volk, 1 regering, 1 parlement, 3 officiële talen, 3 culturen en respect voor iedereen. Eendracht maakt toch macht of is dit niet meer het geval in België? Wat is het probleem? We kijken niet meer naar elkaar, we worden steeds meer egoïstisch en wij vergeten dat de anderen ons altijd iets kunnen leren.
Vlamingen hebben een voorsprong: jullie durven Frans te spreken. Vlamingen zullen dus nooit problemen hebben in Wallonië, meer Walen zouden dit voorbeeld moeten volgen."
BreezeRedactie: Wat is jouw verlangen voor ons land?
M-A: "Mijn verlangen is utopisch. Want een land met één enkele minister per bevoegdheid lijkt me niet meer mogelijk, we zijn veel te ver gegaan. Ik hoop dus gewoon dat onze ministers aan de concrete noden van de mensen zullen proberen tegemoet te komen en dat België één land met één volk zal blijven."
BreezeRedactie: "Bedankt Marie-Anne!"
