Een dramatisch busongeval in Zwitserland met een Vlaamse bus. Veel angst en onwetendheid. Hoe kon dit gebeuren? Leeft mijn kind nog? Er is grootse paniek, groots verdriet. Veel mensen schreeuwen naar de hemel: ‘Waarom?’ Waarom greep God niet in? Waarom liet God dit gebeuren? Waarom moesten het onschuldige kinderen zijn? Waarom voorkwam God dit niet? Waar is God?
Ik kan me voorstellen dat God huilend toekijkt. Huilend omdat Hij ziet hoeveel pijn en verdriet Zijn kinderen hebben. Huilend omdat Hij tot diep in zijn hart de pijn voelt bij de slachtoffers, nabestaanden, ooggetuigen en anderen. Maar ik kan me ook voorstellen dat God roept: ‘Waarom?’ Waarom schreeuwen mensen het nu opeens wel uit naar de hemel? Waarom valt Vlaanderen nu wel op z’n knieën en smeken ze om troost? Waarom gaan mensen nu wel naar de kerk? Waarom veronderstellen ze nu wel dat Ik besta, als ze schreeuwen en vragen waarom Ik niet ingreep?
Heer, ontferm U over de slachtoffers, de nabestaanden, de ooggetuigen, de hulpverleners, de medelevers en alle anderen die U hierdoor dreigen te verliezen.
