Het is half één ‘s nachts. Ik ben net naar de Breeze (Re)launch geweest (heel gezellig trouwens) en zou eigenlijk moeten gaan slapen. Mijn vingers branden echter om aan deze blog te beginnen en ik zou er mijn slaap toch maar voor laten wegens teveel inspiratie.
Na de afgang van afgelopen zaterdag thuis tegen Bosnië (2-4 nederlaag) ging België vanavond opnieuw met de billen bloot in het Balkanland. Onze nationale trots stond na een kwartier alweer met 2-0 achter om uiteindelijk met 2-1 te verliezen. Blijkbaar was de bolwassing vorig weekend nog niet voldoende om geconcentreerd aan de wedstrijd te beginnen. En dan zeggen dat ik dacht dat het een 1 aprilgrap was toen ik na een kwartier te horen kreeg dat ze met 2-0 achter stonden... Wat ben ik op zulke momenten blij dat ik mij kan verschuilen achter mijn Nederlandse nationaliteit! Niet dat ik mij er daarom minder over kan opwinden. Het is misschien omdat ik Nederlander ben en het zo goed denk te weten, maar ik heb soms echt het gevoel dat ze het erom doen.
De tactische blunders van Vandereycken zijn niet meer bij te houden. Neem nu de wedstrijd van zaterdag. Waarom begin je nu vanaf de eerste minuut met lange ballen te spelen terwijl je net op voetballend gebied weet dat je sterker bent dan je tegenstander? Op zo’n manier speel je je tegenstander, die het vooral moet hebben van zijn fysieke spel, volledig in de kaart. Ik zwijg dan nog over de spelers die hij opstelt. Stijnen heeft de uitstraling van een oude krent, maar hem valt niet veel te verwijten. Wat er echter gezien wordt in spelers als De Camargo, Mudiganyi, Daems en andere Swertsen is mij één groot vraagteken. Met zo’n spelers kun je geen WK afdwingen. En het is nu niet dat er niet beter voor handen is. Het kan toch niet dat de bondscoach niet ziet wat iedereen, die er iets van denkt te kennen, wèl ziet? Hopelijk heeft hij na deze wedstrijden wel het licht gezien, al zal zijn commentaar waarschijnlijk zijn dat het "nog niet zo slecht was en dat we de doelpunten veel te makkelijk weggaven"...
Soit, we zullen ons maar weer optrekken aan het feit dat we een heel talentvolle lichting hebben. Uiteindelijk hebben we nu weer anderhalf jaar de tijd om ons rustig voor te bereiden op de volgende kwalificatiereeks. Gelukkig won Nederland vanavond wel, 4-0 tegen Macedonië. Zo hebben de Belgen toch nog iets om naar uit te kijken volgend jaar!
