“Het begon allemaal zo goed, Jezus was klaar met spreken die dag. Samen met zijn discipelen stapt hij in de boot om te vertrekken. De Discipelen maken alles klaar, Jezus gaat achter in de boot liggen, Hij is moe van een lange dag werken. Ze vertrekken, het schiet lekker op. Maar dan, een paar uur later, Petrus kijkt naar de lucht. Hij roept naar Andreas, “Kijk die lucht….dat gaat noodweer worden…” Ze proberen het zeil nog wat beter te spannen en hopen dat ze op tijd aan land komen. Het weer op het meer van Galilea kan levensgevaarlijk zijn.
In je leven kunnen ook stormen opsteken. Ik bedoel hier niet de herfststormen waarin je lekker kunt uitwaaien op het strand. Ik heb het over de orkanen die een spoor van vernieling trekken. Over de stormen die je op het nieuws ziet en waarvan je denkt… “Ik ben blij dat het ver weg is”
Niet de situaties die vervelend zijn. Dat bijvoorbeeld net dat wat jij nodig hebt om die lekkere maaltijd te maken op is, of dat je beltegoed op is terwijl je net wilt bellen. Ik bedoel situaties die de grond onder je voeten weg slaan. Waardoor je even het gevoel hebt dat je hart stopt met kloppen. Dat telefoontje dat je verteld dat je familielid is overleden…dat gesprek waarin je hoort dat je zomaar ontslagen wordt…Situaties waarin je niet verder komt dan de vraag: waarom ?!?
Misschien heb je al zo’n situatie meegemaakt. Misschien zit je er nu midden in. Het kan ook zijn dat je het nog nooit hebt meegemaakt. Dan mag je dankbaar zijn, maar ga er niet vanuit dat het zo blijft. De bijbel beloofd ons niet dat wij als christenen nooit problemen zullen krijgen. Jezus waarschuwt in Marcus 13 de discipelen al voor de verschrikkingen die komen gaan. Wij kunnen er ook vanuit gaan dat er stormen gaan komen in ons leven.
Het is niet de vraag of de storm komt….maar wat jij doet als de storm komt…
